Počitał ja anhłojazyčnuju vikipiediju (zapadnorusskij jazyk), tak vot litovskije istoriki utvierždajut, čto kancielarskim jazykom VKŁ, był cierkovnosłavianskij s pomieśju biełorusskich hovorov, a nie starobiełorusskij. Odnako oni niedohovarivajut, čto cierkovnosłavianskij dieliłsia na izvody, i kancielarskij jazyk był na biełorusskom izvodie cierkovnosłavianskoho jazyka, kotorym vładieli biełorusy, na kotorom vieliś propoviedi v pravosłavnych chramach. Imienno tak čieriez chramy pronikał polskij na tierritoriju VKŁ.
To jesť biełorusy byli bilinvihami . Tak žie etot jazyk v statutie VKŁ nazvan ruśkim . Čto priamo ukazyvajet na nacionalnosť i prinadležnosť k rusinskomu narodu.
Płocho čto biełorusskije istoriki i litovskije živut v raznych mirach. Nado viesti diałoh.
Naprimier, oni nas tołkajut v russkamirnuju istoriju, otsiuda pojavlajutsia atomnyje stancii pod Vilniusom i součastije v ahrieśsii protiv Ukrainy, postrojenije samosoznanija na bazie VKŁ v Biełarusi vyhodno kak Litvie, tak i Biełarusi.
Učitie matčasť, Tavarisčmajor!
15.04.2023
Nu i "v pleči", kak hovoriťsia )) biełarusy istoričieski nikohda nie byli "bilinhvami". Bilinhvami oni stali vo vtorom pokolenii pośle rośsijskoj okkupacii. Vpročiem eto učasť mnohich narodov poraboŝionnych moskvoj. Kto nie stał moskovsko-nacionalnym "bilinhvom", tot utieriał svoj jazyk, myšlenije, śpiłsia i rastvoriłsia v ordie. Do prichoda moskovskich zachvatčikov biełarusy bieź vsiakoho bilinhvizma (dvujazyčija) svobodno vładieli mnohimi jevropiejskimi jazykami. Eto było tipičnym dla vsiech jevropiejskich narodov. Vo vriemiena VKŁ i Skaryny vładieli nastolko svobodno, čto domašnieho obrazovanija vpołnie chvatało dla postuplenija v lubyje jevropiejskije univiersitiety. V Jevropie nikohda nie było jazykovych baŕjerov. Skaryna možiet samyj iźviestnyj primier, no eto była norma. Ahijeskik pieriepisyvaliś s Italijej i Mocartom, Hienierał Kaściuška rodiosia v Biełarusi, obučiłsia i vojevał SŠA, vo Francii, žił v Šviejcarii, a na starosti let na starosti let zarabatyvał prodažiej sobstviennych romansov na Łondonskoj biržie. Jazykovaja problema - eto tipičnaja problema isklučitielno moskovskoj ordy, hdie vsiehda v hołovie hranicy, a hranicy na zamkie, hdie znanije inostrannoho ravniałoś priestupleniju.
Valadzimir
15.04.2023
Oleh, pa-pieršaje, nahadaju ŭ čarhovy raz, što ŭ VKŁ nie było nijakich "biełorusov", a byli litviny - ułasna litviny, u asnoŭnym kataliki, i ruskija (pravasłaŭnyja) litviny, albo litoŭskija rusiny. Pa-druhoje, u Statucie VKŁ 1588 hodu nie havorycca pra niejki "ruskij jazyk".
"A ižby tym rychlej vsim ku viedomosti i uživańju pryjti moh, proto tot statut novopravlenyj i pryviljami ziemskimi pismom polkim i ruskim drukovati i v poviety razosłati vvieleli jesmo."
Jak bačna, u dakumencie havorka jdzie ab drukavańni Statutu nie"ruskim", a "ruskim", i nie "iazykom", a "pismom" (!).Jak havorycca, heta dźvie balšyja raźnicy. Nu a kali Statut tolki nadrukavany "ruskim pismom", to na jakoj movie (jazykie)?? A pra heta ŭ Statucie skazana krychu dalej, u "Obraŝienii ko vsiem sosłovijam vielikoho kniažiestva litovskoho Lva Sapiehi", i hetaja farmuloŭka šyrokaviadomaja:
"A jeśli kotoromu narodu vstyd prav svoich nie umieti, pohotoviu nam, kotoryje nie občym jakim jazykom, ale svoim vłasnym prava śpisanyje majem i koždoho času, čoho nam potrieba ku otporu vsiakoje krivdy, viedati možiem."
Takim čynam, Statuty VKŁ byli napisany litvinami nie "občim", a "svoim vłasnym jazykom", i tolki nadrukavany"ruskim pismom".Na žal, tak atrymałasia z-za składanaha i zabłytanaha chodu histaryčnych padziej, što hety svoj "vłasnyj jazyk" litviny-słavianie VKŁ tak i nie nazvali litoŭskim. Skłałasia tak, u tym liku namahańniami peŭnych palityčnych siłaŭ, pryčym jašče ŭ časy siaredniaviečča, što nazva "litoŭski jazyk" pačało zamacoŭvacca za miascovymi havorkami "bałckaha" nasielnictva VKŁ, i zaraz heta ličycca "ahulnapryznanym", a movu Statutaŭ VKŁ pačali nazyvać "starabiełaruskaj". Ale zaŭvažu, što jość piśmovyja tahačasnyja dakumienty Maskoŭskaha kniastva, u jakich ŭłasnaja słavianskaja mova litvinaŭ VKŁ nazvanaja "litovskim jazykom".
nastaŭnik małodšych kłasaŭ
15.04.2023
Oleh, navučyŭsia čytać "anhłojazyčnuju vikipiediju" ale nie navučyŭsia pa-biełarusku? -- Dyk u čym sprava? Atrymajcie adukacyju i paśla pišycie ŭ biełaruskija haziety!
Siońnia ŭ Vilni projdzie pieršaje biełaruskaje nabaženstva ŭ jurysdykcyi Kanstancinopalskaha patryjarchatu
Bilinhvami oni stali vo vtorom pokolenii pośle rośsijskoj okkupacii. Vpročiem eto učasť mnohich narodov poraboŝionnych moskvoj. Kto nie stał moskovsko-nacionalnym "bilinhvom", tot utieriał svoj jazyk, myšlenije, śpiłsia i rastvoriłsia v ordie.
Do prichoda moskovskich zachvatčikov biełarusy bieź vsiakoho bilinhvizma (dvujazyčija) svobodno vładieli mnohimi jevropiejskimi jazykami. Eto było tipičnym dla vsiech jevropiejskich narodov. Vo vriemiena VKŁ i Skaryny vładieli nastolko svobodno, čto domašnieho obrazovanija vpołnie chvatało dla postuplenija v lubyje jevropiejskije univiersitiety. V Jevropie nikohda nie było jazykovych baŕjerov. Skaryna možiet samyj iźviestnyj primier, no eto była norma. Ahijeskik pieriepisyvaliś s Italijej i Mocartom, Hienierał Kaściuška rodiosia v Biełarusi, obučiłsia i vojevał SŠA, vo Francii, žił v Šviejcarii, a na starosti let na starosti let zarabatyvał
prodažiej sobstviennych romansov na Łondonskoj biržie. Jazykovaja problema - eto tipičnaja problema isklučitielno moskovskoj ordy, hdie vsiehda v hołovie hranicy, a hranicy na zamkie, hdie znanije inostrannoho ravniałoś priestupleniju.
https://d3kcf2pe5t7rrb.cloudfront.net/314562#startcomments