Navat dźmuchaŭcy źjaŭlajucca nie prosta tak.

Dy ŭ nas šmat čaho raście nia prosta tak! Voś časta, ŭ jakaści pustaziella, raście ŭ aharodzie takaja trava jak jarutka. Kali hlanuć na jaje ŭ inšym rakursie, to heta -- pryrodnaja viahra! Kala bałotaŭ, kanaŭ, la bierahoŭ rek i azioraŭ, raście tavałha, inakš -- łabaźnik. Ich cełyja zaraśniki! Liście padobnaje na jasienia, uviersie vialikija sukviećci z vodaram miodu. Tavałha -- ad 40 chvarobaŭ! Heta -- pryrodny aśpiryn! Razžyžvaje kroŭ! Kožnaje leta źbiraju, sušu, mialu ŭ kavamołcy i atrymlivajecca cełaja banka (jomistaść -- banka ad šašłykoŭ).       

Heta jasče nie viadoma, chto za kim chodzic` -  dzmuchaūcy za čalaviekam, ci čalaviek za dzmuchaūcami. Jany, biednyja, chavajucca, jak toļki mohuc`, a čalaviek usio roūna ich znojdzie, i halovy paadkručvaje. Bo jamu tak treba, bo ūsio dzielia jaho. Dzie byla hara -  tam budzie jama, bo treba ! Usio razmiarkuje, adno u kavamolku, insaje ū domnu, astatniaje prosta vytapča, pazrazaje, pieramielie, a dzie ničoha nia ūziac` -  dyk i zasiera... 

Maja babula zaŭsiody zahataŭlivała sušanyja travy i karani na zimu, a krapivy nasušvała vializny miech. Jakija smačnyja supy z krapivy! Asabliva maładoj. Važna narezać krapivu i dadać ŭ sup u samym kancy, kab tolki abiedać kipieniem, ale nie varyć, kab bolš nie kipieła. Smak! A lebiada, najbližejšy svajak Amaranda i Špinata! A Śnitka, Makryca, Zajčaja Kapusta, Małačaj! I hałoŭnaje zaŭsiody pad płotam śviežyja na praciahu viasny i leta, "za tak", a vitaminaŭ i minierałaŭ ŭ dziesiatki razoŭ bolš, čym u nabytych fiermierskich ź niejkaj tam kramy... Pośpiechu Volzie i siamji! Šmat zdarovych i razumnych dzietak! Siamja - heta 7-Ja.

"(uvaha, nie błytajcie z barščeŭnikam Sasnoŭskaha!)"
a što takoha? vuń robiać ź jaho kansiervy

Dzied

dzie kamientary ad ZOŽnika Maksima Dizajniera?
heta ž žančyna jaho miačty

Z tvaim razumieńniem siamji Biełaruś chutka vymra, XXXi

a z vašym, XXX, razumieńniem zahniecca płanieta