"Na fota Alaksandra ŭ niazvykłym vobrazie — ź ciomnymi vałasami pa plečy."

nie uznať. pod tichanovskuju kosit

znaješ, čto, dorohaja moja Požałuj, i eta vaša rybka zołotaja v itohie okazałaś mnie nie po vkusu
vied́ ona, kak łukašisty, sobirałaś stroiťsia v drozdach...

V novom obrazie priamo Lilija Łukašienko, tolko firmiennoho štricha, fioletovoj hubnoj pomady nie chvatajet.

My kak-to s podruhoj duračiliś i ja odieł čułki s pojasom, jubku i korotkuju majčonku. Vyhladieło eto primierno takžie kak na foto vyšie. Jedinstviennoje, čto my s podruhoj potom dołho ržali i nie tolko.

"- V letniej modie važny aksiessuary. Odnim iz samych nieobchodimych v sołniečnuju pohodu, a, značit, i samych popularnych aksiessuarov, javlajutsia sołniečnyje očki. V poślednieje vriemia ja zamietiła rasprostraniennuju privyčku našich dam — nosiť očki na hołovie, i dažie v pomieŝienii nie priatať ich v futlar…
- Vsie zavisit ot nacionalnoj kultury. V častnosti, v epochu hłamurizacii russkoho obŝiestva, a eto proizošło v 2000-je hody, kohda Rośsija, pierieživ zołotuju epochu vo vriemia Puškina, sieriebrianyj viek v epochu Humileva, vstupiła v nieftianoj viek. I imienno nieftianoj viek privnies etu modu. Kohda žienŝiny stali lubiť płastmassovyje opravy sołniečnych očkov, usypannych strazikami. I nosia ich na hołovie, oni priedstavlali siebia Carievnoj-lebiediem s kartiny Vrubiela. Eto była… rieinkarnacija kokošnika. Jesť udivitielnaja vieŝ. Ona nazyvajetsia hienietičieskaja pamiať. I jeje nikak nielzia nie spriatať, nie prohnať. My vsie živiem s niekojej dolej hienietičieskoj pamiati, kotoruju my nie možiem objaśniť. Ona často, praktičieski mistična. Počiemu odna dama riešajet odievaťsia kak himnazistka v 12 hodu, i počiemu druhoj hospodin odievajetsia kak kitajskij mandarin 16 vieka? Objaśniť eto tolko vkusovymi priedpočtienijami nielzia. Jesť niečto v našich hienach, čto tołkajet nas na priniatije tiech ili inych riešienij.
Tak vot, damy s etimi tiemnymi očkami na hołovie, i jesť potomki kriesťjanok, nie donosivšich kokošniki. I eti samyje očki, dla nich, i jesť vozmožnosť viernuťsia k tradicionnym opcijam odieždy, kotoryje by lubili ich babuški i prababuški. No prohriess śliškom bystro zastavił jeje pierieodieťsia v briuki ili mini-jubku.
Ona nie donosiła sarafana, ona nie donosiła kički, ona nie donosiła povojnika. Ja vas uvieriaju, eto vierno. Živia v Moskvie v 60-je hody, ja pomniu, kak so svojej mamoj očień často jezdił v mietro, dla toho, čtoby soprovoždať jeje v tieatr, v kotorom ona ihrała. I prijezžaja k niej, v jeje hrimiernuju, ja vsiehda udivlałsia, kakoje količiestvo žienŝin v Moskvie nosiło na hołovie kosynki iz niejłonovoho haza s lurieksom, kotoryje oni zaviazyvali v vidie povojnika. I počiemu s lurieksom? A potomu, čto eto dla nich był kokošnik! Kokošniki vsiehda dołžny blestieť. Im kazałoś, čto eto i jesť krasota, kohda na hołovie vsie "horit". A zuby — zołotyje!"

i t.d. 

(Aleksandr Vasiljev)

"i ja odieł čułki s pojasom,"
odieł ili nadieł?
eto važno

odnako niechiło u niekotorych bombanuło)
jeśli učiesť jeŝie to, čto moja siestra znakoma była s jeje siestroj

taki da - mir niemnožiečko tiesien