Padrychtoŭka hramadskaj dumki? Łukašenka i prapahanda zahavaryli pra karyść devalvacyi
Voś užo niekalki dzion biełaruskija prapahandysty havorać śledam za Łukašenkam pra toje, što devalvacyja rubla dapamahła ŭratavać biełaruskuju sielskuju haspadarku. Padobnyja naratyvy supali z pohałaskami pra mahčymuju devalvacyju ŭ Rasii — a biełaruski rubiel siońnia de-fakta pryviazany da rasiejskaha.
19 žniŭnia Łukašenka jeździŭ da ahraryjaŭ i padzialiŭsia sakretami «pośpiechaŭ» biełaruskaj sielskaj haspadarki:
«My pieražyli dźvie piacihodki adradžeńnia vioski. I kali pieršuju piacihodku my płanavali ŭ toj strašnaj biednacie, ja ŭspaminaju dvuch čałaviek.
Alaksandra Andrejeviča Papkova, jon byŭ tady, pa-mojmu, vice-premjeram, i Piatra Piatroviča Prakapoviča, byŭ staršynioj Nacyjanalnaha banka.
Heta ludzi, jakija byli adzin sprava, adzin źleva. Sfarmavali płan piacihadovy adradžeńnia vioski.
Dakładna vyznačyli kryteryi — heta nie pavinny być pryvatnyja fiermierskija haspadarki.
Fiermieram być, chaj zaradžajucca, budziem ich padtrymlivać. Ale nielha razvalvać saŭhasy, kałhasy. Siońnia my razumiejem, što tady my nie pamylilisia, stvarajučy ŭzbujnienyja tavarnyja sielskahaspadarčyja vytvorčaści. Pačynali tady na ŭschodzie z «Aleksandryjskaha», i tut Piatro Piatrovič pačynaŭ. Hetyja dźvie haspadarki byli pieršyja pabudavanyja — jany nievialikija, my ich uzbujniali pastupova — i bačym, što jany dajuć rady.
Pry toj biednacie my vyrašyli viartać daŭhi narodu. A hrošaj nie było. A dzie brali?
Pamiatajecie tuju dzikuju inflacyju i devalvacyju našaj valuty. Siońnia ja ŭžo ščyra mahu skazać, što tady ja daŭ rasparadžeńnie staršyni Nacbanka Piatru Piatroviču Prakapoviču: dzie nie chopić — budziem drukavać.
Nikomu pra heta ničoha nie kažučy, my, viadoma, hrošy paddrukoŭvali. I addavali na ahrarnyja prajekty», — zajaviŭ palityk.
Łukašenka ni słova nie skazaŭ pra niehatyŭnyja nastupstvy toj devalvacyi dla inšych halin biełaruskaj ekanomiki i katastrafičnaje źbiadnieńnie hramadzian, jakija trymali svaje źbieražeńni ŭ nacyjanalnaj valucie.
Śledam za Łukašenkam, chvalić devalvacyju pačali i prapahandysty.
Voś što skazaŭ u efiry ANT Ihar Tur:
— Devalvacyju Prakapoviča ja pamiataju dobra. (…) Umacavaŭšy balučaj devalvacyjaj ahrarny škilet, my atrymali mahčymaść raźvivać dalej arhanizm biełaruskaj ekanomiki. Biez toj devalvacyi dziela ahrarnaha siektara nie było b siońnia ŭ nas mocnaj pramysłovaści, chimičnaha kompleksu i navat modnaj IT-śfiery. Kali raptam my stracim sielskuju haspadarku — reč budzie nie tolki ŭ joj. Tady prosta ściśniecca ŭsia ekanomika. Tamu što arhanizm nie moža žyć biez škileta.
Ustaviŭ svaje piać kapiejek pra devalvacyju i Mikałaj Ščokin z Akademii navuk.
«Alaksandr Łukašenka pryniaŭ biesprecedentnyja kroki pa adnaŭleńni sielskaj haspadarki, u tym liku i šlacham devalvacyi. Varta adznačyć, ekanamičnaja madel Biełarusi ŭžo tady pakazała žyćciazdolnaść. (…) Usie razumieli, što daviadziecca surjozna napružycca, i hrošaj zaŭsiody nie chapała. Ale prezident byŭ niepachisny», — skazaŭ jon.
«Sapraŭdy, Alaksandr Łukašenka ŭziaŭ na siabie poŭnuju adkaznaść i dazvoliŭ pravieści peŭnuju devalvacyju, razumiejučy, jakuju nahruzku paniasie kraina. Inšaha vyjścia nie było. (…) I sapraŭdy, takija jak Alaksandr Papkoŭ i Piatro Prakapovič vystupili ŭ jakaści matora ŭ realizacyi prahramy adradžeńnia i raźvićcia vioski», — skazaŭ Ščokin.
Kamientary