"Pa-pieršaje, jon nie śmiardzieŭ, jak čakałasia. Pa-druhoje, uzmacniŭsia jaho naturalny pach."

Pa-treciaje śmiardzieć i pachnuć naturalna - heta adno i toje.

A jak nakont mandavošak i inšych kazurak? Čym truciŭ, dustam?

Raspaviadzicie heta toj pryhažuni što ŭ 20 hod tracić 800 dalaraŭ štomiesiac na kaśmietyku.

heta što... adzin indus (bamž) uvohule nikoli nie myŭsia i nie myjecca, dyk jon zorka miascovaja - mnohija chočuć ź im sfatahrafavacca

U mienia babuška myła vsiu žizń hołovu choziajstviennym myłom. Ni odnoho siedoho vołosa nie było u niejo, —.zajavił včiera v efirie svojej voskriesnoj prohrammy iźviestnyj tielevieduŝij Andriej Małachov.

Małachaŭ - heta katory łysy?

a ja dumała, čto cho ziajstviennym mojut cho ziajstvo...

Nie, eto kotoryj vtoroj Małachov (Andriuša iz Bolšoj stirki, Pusť hovoriat, Priamoj efir, Priviet Andriej, Pieśni ot vsiej duši). V poślednich dvuch na "Rośsija-1" s niedavnich por v každom vypuskie vystupajut samorodki iz biełorusskoj hłubinki i vsiakije Rusłany Alechno.

Tualetnoje vied́ pri sovietskoj vłasti było dieficitom i nie u vsiech dierievienskich było. 

daviedka, dy ja ž žartuju) sama paru razoŭ u dziacinstvie vałasy im myła, choć i nie ŭ vioscy, i šampuń byŭ. lubiła prosta ekśpieriemientavać)

daviedka, vy hladzicie Rośsija?
nu ja prosta telebačańnia 20 hod nie viedaju, tamu mnie luboje telebačańnie dziŭna, nie tolki rasiejskaje. a časam i nievynosna. kali traplaješ, dzie ŭ hości, i tam telik jość, dyk starajusia chutčej vyjści z pakoja. bo navat, kali na ekran nie hladzieć, navat fonam čuć nie mahu...

a ŭsie ž viedajuć biełaruski aniekdot? jak pytajucca ŭ viaskoŭcaŭ:
- a dzie vy myjeciesia?
- u rečcy.
- jak - i ŭzimku?
- at. kolki toj zimy

Tak eto ž vrodie obŝieiźviestno.
Ili niet?
Jeśli nie možieš, ili nie chočieš myťsia - mieniaj počaŝie odieždu, da i vsio. Ona niepłocho hriaź ottirajet.

Pamiataju ŭ 80ch ja mały bavi čas u vioscy u babuli ź dziedam 40 km ad Baranavič. Łaźni svaje ŭ tych miaścinach nie budujuć, jak naprykład ja bačyŭ u Asipovickim rajonie, ludzi mylisia ŭletku u rečcy, bočcy. Zimoju doma ŭ načoŭkach. Karystalisia tolki haspadarčym myłam, na rečcy biez myła... I jak tam možna było aymycca ŭ tych načoŭkach?... Tym nie mieńš nijakaha drennaha pachu ja ni ad babki ni ad dzieda nikoli nie adčuvaŭ, A niuch ŭ dziacinstvie byŭ cudoŭny, nie toje što zaras. Cikava, što i kali dziedie ci babuli davaŭ buśki pry sustrečy ci raźvitańni taksama nijakaha pachu z rotu, prosta ciopłaje dychańnie. Chata była draŭlanaja, piečka, nie mudrahielista mebla z sapraŭdnaha dreva, dzied byŭ płotnik, ŭ kamory i siencach hlinabitnaja padłoha... Padmiatali, i padłohu myli vadoju sa studni bieź nijakaj chimii. I voś što dziŭna, nijakaha drennaha pachu ŭ chacie nikoli nie było. Ale byŭ taki dziŭny cudoŭny pach, što ja nijak nie moh nadychacca. Pachła niejkim kancentratam traŭ, chleba, dyma, vialenaj palandvicy...
Ja dumaju zaras ludziam ŭsie myły dy parfumy treba i mycca praź dzień, bo zabrudžanyja arhanizmy ŭsialakaj chimijaj, lekami... Dzied z babkaju jeli svaju i vielmi prostuju ježu. Harodnina i sadavina z svajho sada, jajki, zredku sała, dzied ryby šmat śviežaj łaviŭ... Heta byli inšyja ludzi, inšyja pavodziny, šmat možna raskazać..