а ў мяне так было... у дзяцінстве-юнацтве столькі перачытала, што дзесьці год у 20 стала сумна мне. бярэш новую кнігу, пачынаеш чытаць і ўжо на першай старонцы разумееш, якім будзе развіццё сюжэту і канец. адкрываеш апошнюю старонку і ўпэўніваешся. на гэтым маё запойнае) чытво скончылася. тая ж Майстар і Маргарыта, якую лічыла кнігай №1 у свой час... колькі год таму ўзяла перачытаць і ледзь дацягнула да канца - так было нудна. нават кніга №1 не зайшла - хочацца нечага зусім новага.
сябр неяк казаў, як Ургант расказваў, як перастаў чытаць - зразумеў, што нічога не запамінае з прачытанага. ну так - бо мозг сучаснага чалавека перагружаны. а вось Денискины рассказы, казаў, памятае дасюль.
.
21.10.2024
Нават па ніку аўтаркі адразу разумеем, што чалавек начытаны, культурны. З яе разважанняў далей відавочна, што цікавіцца ў першую чаргу літаратурай, а не сабой у літаратуры.
А калі сур'ёзна, даўно надакучыў гэты рунет (чаму беларуска?) часоў 2000-х - пачатку 2010-х са сваім тролінгам і хайпам.
А теперь другие новости
21.10.2024
Я покушал
Читатель
21.10.2024
Читают действительно мало, особенно люди моложе 35-40. Белорусскую литературу в особенности. Пробовал было сдать в букинисты залежи белорусской классики, и нигде ничего не берут. Даже бесплатно никому не сдать. Отдал в библиоприёмник, но не факт, что просто в макулатуру не сдадут на вес.
нявеста азаронка
21.10.2024
"Пробовал было сдать в букинисты залежи белорусской классики,"
і як толькі ў вас паднялася рука?
"и нигде ничего не берут."
ды таму што ў беларусаў у саміх усё ё
"но не факт, что просто в макулатуру не сдадут на вес."
золата ? )
Читатель
21.10.2024
нявеста азаронка, ё или нет, но факт в том, что читают белорусской классики совсем мало. Литература эта очень мало востребована. Может и золото, но самоварное. Даром не берут.
нявеста азаронка
21.10.2024
Читатель, значыць ім не трэ ну й нам значыць не трэба іх
расказвала... так сталася, што агульнае тыпу лецішча з бацькамі расейскага мужа
звезлі, як водзіцца, яны туды ўсё "хлам'ё", у тым ліку і бібліятэкі ) я дзівілася - нашы (менавіта нашы - беларускія) класікі, але.. у перакладзе на расейскі езыг
я не разумела... і не разумею дасюль. як? як нарадзіўшыся і ўсё жыццё пражыўшы ў Беларусі (есці ейны хлеб..) і не ведаць мовы? ну вось як?
Book
21.10.2024
[Рэд. выдалена]
1
21.10.2024
У прынцыпе, усё далейшае становіцца ясна ўжо са здымка, дзе кніжка толькі ў куточку, а гераіня ў томнай позе дэманструе перавагі ўласнай фігуры. Навошта марнаваць на такое свой час.
-1
21.10.2024
душніла, (не пабаюся гэтага слова) на-сало-джвайцеся «Библиотекарь», Джузеппе Арчимбольдо
Беларуска напісала пра нелюбоў людзей чытаць кнігі. Трэд сабраў мільён праглядаў і шквал хэйту
тая ж Майстар і Маргарыта, якую лічыла кнігай №1 у свой час... колькі год таму ўзяла перачытаць і ледзь дацягнула да канца - так было нудна. нават кніга №1 не зайшла - хочацца нечага зусім новага.
сябр неяк казаў, як Ургант расказваў, як перастаў чытаць - зразумеў, што нічога не запамінае з прачытанага. ну так - бо мозг сучаснага чалавека перагружаны. а вось Денискины рассказы, казаў, памятае дасюль.
А калі сур'ёзна, даўно надакучыў гэты рунет (чаму беларуска?) часоў 2000-х - пачатку 2010-х са сваім тролінгам і хайпам.
і як толькі ў вас паднялася рука?
"и нигде ничего не берут."
ды таму што ў беларусаў у саміх усё ё
"но не факт, что просто в макулатуру не сдадут на вес."
золата ? )
ну й нам значыць не трэба іх
расказвала...
так сталася, што агульнае тыпу лецішча з бацькамі расейскага мужа
звезлі, як водзіцца, яны туды ўсё "хлам'ё", у тым ліку і бібліятэкі )
я дзівілася - нашы (менавіта нашы - беларускія) класікі, але.. у перакладзе на расейскі езыг
я не разумела... і не разумею дасюль. як? як нарадзіўшыся і ўсё жыццё пражыўшы ў Беларусі (есці ейны хлеб..) і
не ведаць мовы? ну вось як?
«Библиотекарь», Джузеппе Арчимбольдо