Дзякуй што атрымалася захаваць. Для беларусаў гучыць вельмі нязвыкла, мабыць і кошт “арэнды магілы” не танны, мабыць як кавалерку зняць у Варшаве.
Трапна
12.03.2024
Як заўсёды, Навумчык, трапна фармулюе. Сапраўды, так званае "эрбэ" -- назва, што прыйшлася так даспадобы рускамірным -- не з'яўляецца беларускай дзяржавай.
Пытаннечка
12.03.2024
Неяк дзіўна. А ці не ваш гэта абавязак? Чым вы там так занятыя?
Aleh
12.03.2024
Погребальный обряд — трупосожжение на грунте, от одного до шести захоронений в одной насыпи. В курганах X—XII ст. остатки кремации иногда размещали в верхней части насыпи в 10-15 см от поверхности. По мнению А. Тавтавичуса, обычай хоронить по несколько покойников в одном кургане пришёл вместе с обрядом трупосожжения из южного Занеманья с ятвяжских земель, с которым древние литовцы поддерживали тесные контакты[5].
У гэты час шырокае распаўсюджанне атрымалі пахаванні з коньмі, што было перанята ад балцкіх плямён яцвягаў і прусаў[16]. Коней (трупаспаленне ці трупапалажэнне) змяшчалі ў спецыяльна насыпаных курганах і, як выключэнне, у адным кургане з чалавекам. Інвентар конскіх пахаванняў бедны: цуглі, спражкі, часам страмёны[17]. Характэрнай рысай перыяду з'яўляюцца кампактныя, масавыя курганныя могільнікі (каля сучасных населеных пунктаў Раканцішкес, Жвірбляй, Гудаляй, Дусіненай, Швейцарай і інш.), дзе маюцца мужчынскія пахаванні з конямі і ўзбраеннем (у першую чаргу — меч) і што ўказвае на густанаселенасць гэтых раёнаў[18]. Не выключаецца, што адзначаныя кампактныя і масавыя курганныя могільнікі былі пахаваннямі дружыннікаў племянной знаці, хоць інвентар гэтых пахаванняў не вельмі багаты[18].
Нельзя отнести культуру восточно литовских курганов, к какой то языковой среде. Потому, что не сохранилось письменных памятников.
Например, считается, что культура восточно-литовских курганов в результате взаимодействия с прусами и ятвягами приняла похоронные обряды. А что если племя Литва (восточно-литовские курганы),относилась к западным балтам (прусам,ятвягам),просто перенимала часть материальной культуры восточных балтов в результате интенсивного взаимодействия с ними?
Валянтына
12.03.2024
Навумчык со своих не может оплатить? Жаба душит… Зато любит хвалиться как он «поднялся» работая на американцев.
Як беларусы ледзь не страцілі ў Празе магілы прэзідэнтаў БНР і спевака Забэйды-Суміцкага
Погребальный обряд —
трупосожжение на грунте, от одного до шести захоронений в одной насыпи. В
курганах X—XII ст. остатки кремации иногда размещали в верхней части насыпи в
10-15 см от поверхности. По мнению А. Тавтавичуса, обычай хоронить по несколько
покойников в одном кургане пришёл вместе с обрядом трупосожжения из южного Занеманья с ятвяжских земель, с которым древние литовцы поддерживали тесные контакты[5].
https://ru.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D1%83%D0%BB%D1%8C%D1%82%D1%83%D1%80%D0%B0_%D0%B2%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%87%D0%BD%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D1%85_%D0%BA%D1%83%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2#:~:text=%D0%9A%D1%83%D0%BB%D1%8C%D1%82%D1%83%D1%80%D0%B0%20%D0%B2%D0%BE%D1%81%D1%82%D0%BE%D1%87%D0%BD%D0%BE%D0%BB%D0%B8%D1%82%D0%BE%D0%B2%D1%81%D0%BA%D0%B8%D1%85%20%D0%BA%D1%83%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D0%B2%20%E2%80%94%20%D0%B0%D1%80%D1%85%D0%B5%D0%BE%D0%BB%D0%BE%D0%B3%D0%B8%D1%87%D0%B5%D1%81%D0%BA%D0%B0%D1%8F%20%D0%BA%D1%83%D0%BB%D1%8C%D1%82%D1%83%D1%80%D0%B0,%D1%81%D0%BE%D0%B2%D1%80%D0%B5%D0%BC%D0%B5%D0%BD%D0%BD%D1%8B%D1%85%20%D0%B3%D1%80%D0%B0%D0%BD%D0%B8%D1%86%D0%B0%D1%85%20%D0%A1%D0%B5%D0%B2%D0%B5%D1%80%D0%BE%2D%D0%97%D0%B0%D0%BF%D0%B0%D0%B4%D0%BD%D0%BE%D0%B9%20%D0%91%D0%B5%D0%BB%D0%BE%D1%80%D1%83%D1%81%D1%81%D0%B8%D0%B8.
У гэты час шырокае
распаўсюджанне атрымалі пахаванні з коньмі, што было перанята ад балцкіх плямён яцвягаў і прусаў[16]. Коней (трупаспаленне ці трупапалажэнне) змяшчалі
ў спецыяльна насыпаных курганах і, як выключэнне, у адным кургане з чалавекам.
Інвентар конскіх пахаванняў бедны: цуглі, спражкі, часам страмёны[17]. Характэрнай рысай перыяду з'яўляюцца кампактныя,
масавыя курганныя могільнікі (каля сучасных населеных пунктаў Раканцішкес,
Жвірбляй, Гудаляй, Дусіненай, Швейцарай і інш.), дзе маюцца мужчынскія
пахаванні з конямі і ўзбраеннем (у першую чаргу — меч) і што ўказвае на густанаселенасць гэтых раёнаў[18]. Не выключаецца, што адзначаныя кампактныя і
масавыя курганныя могільнікі былі пахаваннямі дружыннікаў племянной знаці, хоць
інвентар гэтых пахаванняў не вельмі багаты[18].
https://be.wikipedia.org/wiki/%D0%9A%D1%83%D0%BB%D1%8C%D1%82%D1%83%D1%80%D0%B0_%D1%9E%D1%81%D1%85%D0%BE%D0%B4%D0%BD%D0%B5%D0%BB%D1%96%D1%82%D0%BE%D1%9E%D1%81%D0%BA%D1%96%D1%85_%D0%BA%D1%83%D1%80%D0%B3%D0%B0%D0%BD%D0%BE%D1%9E
Нельзя отнести культуру восточно литовских курганов, к какой
то языковой среде. Потому, что не сохранилось письменных памятников.
Например, считается, что культура восточно-литовских
курганов в результате взаимодействия с прусами и ятвягами приняла похоронные
обряды. А что если племя Литва (восточно-литовские курганы),относилась к
западным балтам (прусам,ятвягам),просто перенимала часть материальной культуры
восточных балтов в результате интенсивного взаимодействия с ними?