Каментары да артыкула

Уладзімір Бягун — забыты савецкі двайнік Бондаравай 

  • Ёсік
    20.01.2024
    Хворыя людзі. Яны патрэбныя ў нейкі час не вялікай купке людзей.
  • Абу
    20.01.2024
    Над ябацькі мірнай хатай
    Горда рэе змагар пархаты...
  • Вырвано из контекста
    20.01.2024
    Абу, все они на деньги Сороса и рептилоидов хотят отобрать и разорвать любимую. Как верно высказался на рождество легитимный президенторожденный президент АГ Лукашенко:
    - Армяне - умные люди. Ведь там нет ни одного еврея.
  • Янка
    20.01.2024
    Агент КДБ Бягун (адзіны з заснавальнікаў "Штаба Аношкі") раптам не ягоны нашчадак?
  • бабруйчанін
    20.01.2024
    Пытанне калі разкрыеце вобраз Семена Букчіна з Курскай вобласці пад час " перестройка Адраджєнне" в Беларусі Іньшых " камісарау у пыльных шлемах" іх паслядоунікау.на Беларусі
    Наконт єренбурга познера іньшых кукрыніксау?
    Венедзіктау ДБыкОв нават учора у Башкіріі пабачыу у нацыанальных спевах " жах жуть" нацыаналістычную))) і як ввпуцін адмауляюць " многонацыональное федеральное государство рф " І чамусці зоркія толькі на адно вока))Ці так лепш выглядаць" геніямі валадарамі думак"?))
  • Такая сабе павестка
    20.01.2024
    Бондаравы, бегуны і іншыя фрыкі русского міра - гэта надуманая, неіснуючая праблема. 

    Праблема знішчэння родная культуры самімі змаскаленымі аўтахонамі - ад ябацек да невероятных - вось сапраўдная невырашаная (а ці вырашальная ўжо?) праблема. 
  • Хведар Вуглоў
    20.01.2024
    Во, ў свой час гэта быў знакаміты смердзюхай, але неяк знянацку знік зрадараў.
  • Літвін
    21.01.2024
    Хведар Вуглоў, сіяністы ліквідавалі))))
  • Egorka
    20.01.2024
    Страшненькая на фото.
    Перефразируя Булгакова в Собачьем Сердце- женщина с лицом мужчины.
  • заўзятар
    20.01.2024
    “Край дагараў, і разам з тым
    выпаўзала на свет тое, што раней старанна хавалі: здрада, падлога і мярзотны
    жах. Усе падонкі людства пачалі сваю мышыную вазню… Махровымі кветкамі ўзраслі
    лжывыя даносы, шантаж, правакацыя… Усю мярзоту, што звычайна хаваецца на самым
    дне людское душы, саромячыся падняць галаву, выцягнулі зараз стуль і выставілі
    для агульнага агляду і прыпадабнення…”Тое, пра што пісаў Ул.Караткевіч ("Паляшук") і што панавала ў Беларусі болей, як паўтара стагоддзя таму, сёння - наша штодзённая рэчаіснасць. Зноў агрэсіўныя пітэкантропы вядуць рэй.