Наста Кудасава. Што ў табе існага, бедны мой, звадны мой век? Верш
-
10.07.2023
Сад знялюдзелы
засохе,
Скончыцца знýдзелы
век
Аж застанецца, напэўна,
Зніклы ў віры
чалавек.
Будзе над прорвай
ён лётаць
Лапячы вецце
арэляў
Каб дамагчыся
нарэшце
Кімсці
пастаўленых цэляў.
прачытала. гэты верш спадабаўся)