Учора шпакі паляцелі. Сьпярша яны зашыліся ў кронах трох хвояў, тыя аж зчарнелі, гоман стаяў на ўсё ўзбярэжжа, чакалі каманды на ўзлёт. Хто ім даў тую каманду, і дазвол на ўзлёт, застаецца невядома, але ў нейкі момант яны ўзняліся ў паветра, адной вялізнай зграяй, і гуд бай, да пабачэньня. Выснова: няма дурных мерзнуць.