Глыбоцкая турма –
адна з самых цяжкіх у панскай Польшчы. Стаіць яна непадалёку ад горада, на
астраўку зямлі, што ўразаецца клінам у вялікае і глыбокае – кажуць, без дна –
возера. З усіх бакоў турму акружае вада. Толькі там, дзе ўезд, – вузенькая, як праехаць
на машыне, палосачка зямлі. Уцячы з глыбоцкай турмы нікому не ўдавалася. Пра
гэта мяне адразу папярэдзілі, як толькі замкнулі за мною турэмную браму.

Барыс Сачанка. Выбраныя
творы ў 2 тамах, том 2, стар. 235-236.

Кім трэба быць, каб працаваць у такіх установах? Людажэрам, пры тым, гэта не прышлыя, а тутэйшыя, беларусы.

Я бачыў архіўны дакумент, дзе сказана, што ў 1949 годзе "Глыбоцкі раённы савет дэпутатаў працоўных" звярнуўся да "Полацкага абласнога света дэпутатаў працоўных" каб далі дазвол на разборку "каробкі касцёла" з-за яго аварыйнага стану. Полацкі абласны савет дэпутатаў працоўных задаволіў хадайніцтва Глыбоцкага раённага савета дэпутатаў працоўных...

Юзік са станцыі Крулеўшчына, tam jašče krama pry viaznicy jość, handliuje vyrabami, zroblienymi viaźniami. Nie atavarvalisia ?