Комментарии к статье

В Беларуси есть две реки, по течению которых можно доплыть в Санкт-Петербург и Эстонию. Что за они?

  • Žvir
    18.03.2024
    Vykliučna cikava ! Dziakuj.
  • Лёлік з-пад Лімасола
    18.03.2024
    цікавая нечакансць)
  • Максим Дизайнер
    18.03.2024
    Лёлік з-пад Лімасола

    Смотри дырку в кресле не протри, как толчок в земле на малой родине, киприот недоделанный.
  • Максим Белоусов
    18.03.2024
    Максим Дизайнер, чё ты на людей бросаешся?
  • Зоотехник
    19.03.2024
    Максим Дизайнер, "вас нужно сдать в поликлинику для опытов"
  • 0101
    18.03.2024
    Буг упадае ў Нарев. А тая ў Віслу.
  • А
    18.03.2024
    Таким образом, на Балтике появляется пятая точка...

    Вы покорили низины журналистики! Браво!
  • Пстрык
    18.03.2024
    Докшыцы маюць прамое злучэньне з абодвума марскімі ўзьбярэжжамі ! Я ж казаў ! Сталіца сьвету. А мне ў адказ: дэпрэсьняк...
  • Док
    19.03.2024
    Пстрык, плещанИцы и дакшЫцы, миравыя дзве сталицы
  • Рыбка
    18.03.2024
    Потрясающая статья! Спасибо автору, великолепный, очень интересный материал.
  • Максим Дизайнер
    18.03.2024
    [Рэд. выдалена]
  • Автору статьи
    19.03.2024
    Интересный взгляд на белорусский водораздел. Прикиньте как-нибудь на досуге, почему в Беларуси целых четыре названия населенных пунктов с корнем "вяз": Вязынь, Вязынка, Вязань, Вязанка, расположенных на притоках разных рек Балтийского бассейна. А между ними в д.Городище находится городище древнего Менска, которое относится к притоку Менка-Птичь Черноморского бассейна. Может, тоже интересная публикация получится. О средневековых связях и аб тым, як повязь часоў зрабіла з старажытнага Менску сучасную сталіцу краіны Мінск.
  • Юзік са станцыі Крулеўшчына
    19.03.2024
    Докшыцы са сваімі 2-мя рэчкамі, якія пачынаюцца тут з разбежкай у 20 км -- не самае ўнікальнае месца. Проста, гэтыя 2 ракі (Бярэзіна і Вілія) самыя вельмі вядомыя, таму і на слыху. 
    Вось ёсць ля Глыбокага такія вёскі Дзеркаўшчына і Завараты... Ляжаць яны на Свянцянскім узвышшы.  Ідзе вясковая дарога па грэбні пагоркаў... На дарозе -- лужына, а збоч дарогі -- справа-злева -- вадасцёкавыя канавы. Пасля дажджу вада з адной і той самай лужыны пераліваевацца у лева і права. То бок адна канава нясе воды ў раку Сэрвач, доплыў Віліі, а іншая ў бліжейшую рэчку Маргва, доплыў Дзісны, то бок Заходняй Дзвіны...
    А ля Крулеўшчыны, дзе глыбоцка-докшыцкае памежжа -- сітуацыя яшчэ больш радыкальная! Вось, бачыш нейкая меліяратыўная канава ў Глыбоцкім раёне, а насамрэч перакапаная рэчка Лідніца -- цячэ ў Бярэзіну, то бок у Чорнае мора, побач у некалькіх кроках іншая канава -- пачатак (ці доплыў) рэчкі Аржаніца -- басейн р. Дзісна, доплыў Дзвіны, якая нясе воды ў Балтыйскае мора...
    Пасля такіх паездак, перадусім за грыбамі, адкрываю тэчку на кампутары з вайскова-тапаграфічнымі мапамі, аналізую... А там адзначаныя нават меліяратыўныя канавы... І бачна, што і куды цячэ...
  • Пстрычка
    20.03.2024
    Юзік са станцыі Крулеўшчына, па вусах цячэ на плечы, левае і правае, зайздросьце моўчкі. Зразумела ж, дажджавая вада некуды ды зьбярэцца, не ў лужыну, дык у канаву. І ня цяжка здагадацца, куды меліяратары свае канавы скіруюць, зразумела ж да рэчак. Параўналі свае бабровы канавы з Докшыцкім знакамітымі рэкамі. Тут важна ня блытаць калгасна-дарожны вадараздзел, з докшыцкім прыродным.
  • Мальбара
    21.03.2024
    Дзякуй! Будзем ведаць дзе і як цыгарэты сплаўляць.
  •