Хацелася бы дадаць, што заўжды пані Ірына заўжды дапамагала грашыма й прадуктамі патрабуючым са сваёй сціплай пенсіі. Нават калі чалавек быў п'яны. Ніколі й ніхто з гэтае нагоды не пачуў ад яе кепскага слова ці нейкага напаміну. Заўжды прасіла толькі аб адным: ня піце. А яшчэ яна карміла хлебам птушак, якія настолькі былі прызвычаеныя, што пабачыўшы яе зьляталіся да яе на цвінтар. За гэта ня раз была атрымлівала нэгатыўныя заўвагі ад мясцовых парафіянаў ды ксяндзоў.
Няхай Госпад Бог прыме яе ў сваё Валадарства.RIP.

Родиться и умереть в ГУЛАГе нужно уметь.

Беня, і пры гэтым заставацца вольнай і з Хрыстом! Такая яна была. Думаю, што калісьці Каталіцкая Царква прызнае яе сьвятой.

За сто лет так ничего и не изменилось... Ни власть, ни её методы, только НКВД разветвился на КГБ и МВД.