Гэта гісторыя Беларусі. Беларусь у шырокім сэнсе – гэта тэрыторыя рассялення беларускага этнасу (навуковы тэрмін).

Такім чынам, усё наадварот, гісторыя Беларусі ўключае ў сябе невялічкі ды малазначны эпізод «Краёвай ідэі» (палана-«ліТВінства» ад pl. litwin) – нежыццяздольнай мроі гарадскіх гурткоў апалячана-акаталічаных летуценнікаў паўночна-заходняй часткі Беларусі.

Першае - назвы "самі" не мяняюцца, іх мяняюць гістарычныя працэсы і падзеі. 

Другое - Францыю НІКОЛІ не называлі Галіяю. Спачатку, калі была Галія - не было Францыі, потым Галію захапілі франкі і ўтварылі тут сваё Франкскае каралеўства, і толькі потым, калі ў гэтым каралеўстве галы, франкі ды іньшыя народы перамяшаліся, яго сталі называць Францыяй, а жыхароў французамі.

Трэцяе - "Беларусь" НІКОЛІ не называлі Літвой. Спачатку, калі была Літва-ВКЛ, створанае літвой, нашчадкамі заходнеславянскіх мігрантаў лютічаў, не было ніякай "Беларусі". Калі народы і плямёны, "сабраныя" ВКЛ, перамяшаліся, іх сталі называць літвінамі, значную частку іх складалі праваслаўныя (рускія) літвіны. І толькі пасьля таго, як ВКЛ было захоплена і зьнішчана Расеяй, да гэтай, ужо расейскай, тэрыторыі "пряляпілася" і была падтрымана Расеяй, штучная назва "Белоруссия"  (потым "Беларусь"), а яе жыхароў пачалі называць "белоруссами". 

Англамоўны сьвет цудоўна ведае, што такое "Белоруссия" ("Вайсруссланд"), і што такое   Вялікае Княства Літоўскае, якое там адназначна зьвязваюць з суседзямі белоруссов - ліетувісамі.