Цяпер, апошнім часам, з'ехаўшыя за мяжу не выклікаюць да сябе такога негатыву, які быў звышмоднай з'явай у камэнтарах гадоў нейкіх 6-7 таму... Ух і чыхвосьцілі ж тых з'ехаўшых, на радасьць і (падобна) з выверанай падачы КДБ... Ну, многія з былых выкрывальнікаў-вінавальнікаў цяпер самі адчалілі, яно й зразумела, вось іх фэйсбучныя акцэнты й прыглыхлі, зьмянілі арыентацыю тэматыкі...:)

Помнится Шиталь постоянно жаловался дома на депрессию. И как теперь, помог Белосток?

Янка, не памог.

Дарэчы, Генрык Віньча, аб якім згадвае Косця, быў не толькі першым глыбоцкім краязнаўцам, але і апошнім глыбоцкім ліцьвінам. Ён нават выказаў пратэст у прэсе, калі не памыляюся ў 1910-м, што яго ў выбарчых спісах запісалі беларусам. Зрэшты, і маёнтак Віньчаў зваўся Літоўшчына (цяпер у складзе в. Мярэцкія, за 2 км ад Глыбокага). На яго фотах -- жыхары вёскі Мярэцкія ў тагачасных строях. І здымкі падпісаныя адпаведна: "Дзяды на Літве", "Літоўскі пастух", "Глыбокае на Літве"...

Зайздрошчу белай зайздрасьцю людзям, умеючым па-сучаснаму карыстацца архівамі.

Умница!Кастусь, так держать, привет из-за дрота.

Як ужо Шыталь стаў для рэжыма "лішнім чалавекам"? Чым гэты бяскрыўдны краязнаўца перашкодзіў ябацькам?