Комментарии к статье

Некляев: Я пишу, чтобы не сойти с ума…

  • Anatol Starkou
    18.02.2023
    ПАХОД

    Уладзімір Някляеў у беларускай палітыцы чалавек выпадковы, традыцыйна для нашага апазіцыянера нічога ў ёй не разумеючы. Такія нашы сучасныя так бы мовіць палітыкі, якія з'явіліся падчас і пасля 1988 адраджэнскага года.

    Напісаўшы ў тым годзе паплавок для артыкула ў «ЛіМ» для артыкулу Зянона Пазьняка і яго паплечніка, Васіль Быкаў, на сваіх плячаў прыўнёс у наша быццё бел-чырвона-белую ідэалагічную заразу, а затым пажыў у эміграцыі. Васіль Уладзіміравіч быў тожа тыпу тагачасны палітык. Бо, нагадаю, апазіцыйны паплавок у 1988-м напісаў пасля сустрэчы з Зянона Пазьняком. З тых часоў, узгадваючы марна / всуе яго імя рэдакцыя беларускай службы Свабода танчыць з бчб бубнам ля амерыканскай касы. 
    Уладзімір Някляеў таксама з Зянонам Пазьняком сустракаўся і, мяркую, зараз у замежжы апазіцыйныя паплаўкі піша. Мабыць для перамогі будучых апазіцыйных бел-чырвона-белых рэвалюцый. 
    І толькі Васіль Быкаў паспеў жывым, хоць і хворым, вярнуцца з Захаду на Бацькаўшчыну.
    Ці вернуцца Зянон Пазьняк і Уладзімір Някляеў? Навошта? Няхай на Захадзе бел-чырвона-белыя рэвалюцыі ўчыняюць. А паплаўкі для іх я ім з Амерыкі напішу.

    За чатыры месяцы да вырашальных выбараў-1994, пасля амаль шасцігадавалага бчб адраджэння нацыі, прастаяўшы ўпустую на той момант амаль чатыры гады ля мікрафонаў ў западне камуністычнай большасці ВС 12 склікання, Зянон Пазьняк надрукаваў у «Народнай газете» свой маніфэст бчб дыктатуры - артыкул «О русском империализме и его опасности». Рэдактарам НГ тады быў існы заснавальнік НВ Іосіф Сярэдзіч. У беларускай палітыцы чалавек таксама выпадковы, але той публікацыяй «О русском империализме и его опасности» ў НГ, якая згуртавала нашу тагачасну парт-дзярж-наменклатуру - нашых былых бальшавікоў-камнуістаў, паспрыяла вяртанню ва ўладу не толькі бальшавікоў-камуністаў, але і прыходу да ўлады Аляксандра Лукашэнкі.

    Вось так нашы згаданыя непалітыкі нарабілі спраў у беларускай палітыцы, якія з тых саквецкіх і постсавецкіх часоў ніяк не расхлябае беларускі народ вось ужо амаль трыццаць пяць гадоў.

    Пакуль ішлі да бел-чырвона-белай беларускасці згубілі бескаляровую, што была да паходу. Прыйшлі на Захад. Апынулася, што Беларусі і беларускасці за мяжой Беларусі няма. Ідзем далей. 
    Кажуць недзе ёсць дэмакратычная беларусксць. Айда, бчб рабяты і дзяўчаты. Паплавок да паходу я вам напішу.
  • Anatol Starkou
    18.02.2023
    Прабач, НН. Я тут крыху адрэдагаваў тэкстПАХОДУладзімір Някляеў у беларускай палітыцы чалавек выпадковы, традыцыйна для нашага апазіцыянера нічога ў ёй не разумеючы. Такія нашы сучасныя, так бы мовіць, палітыкі, якія з'явіліся падчас і пасля 1988 адраджэнскага года.Напісаўшы ў тым годзе паплавок для артыкула ў «ЛіМ» Зянона Пазьняка і яго паплечніка, Васіль Быкаў, тым самым, на сваіх плячах прыўнёс у наша быццё бел-чырвона-белую ідэалагічную заразу, а затым пажыў у эміграцыі. Васіль Уладзіміравіч быў тожа тыпу тагачасны палітык. Бо, нагадаю, апазіцыйны паплавок у 1988-м напісаў пасля сустрэчы з Зянонам Пазьняком. З тых часоў, узгадваючы марна / всуе яго імя, рэдакцыя Беларускай службы радыё Свабода, нібы танчыць з бчб бубнам непадалёку ад амерыканскай касы. Адраджаюцца, адным словам, рабяты і дзяўчаты Свабоды.
    Уладзімір Някляеў таксама з Зянонам Пазьняком сустракаўся і, мяркую, зараз у замежжы апазіцыйныя паплаўкі піша. Мабыць для перамогі на Беларусі будучых апазіцыйных бел-чырвона-белых рэвалюцый.І толькі Васіль Быкаў паспеў жывым, хоць і хворым, вярнуцца з Захаду на Бацькаўшчыну.Ці вернуцца Зянон Пазьняк і Уладзімір Някляеў? Навошта? Няхай на Захадзе бел-чырвона-белыя рэвалюцыі ўчыняюць. А паплаўкі для іх я ім з Амерыкі напішу.За чатыры месяцы да вырашальных выбараў-1994, пасля амаль шасцігадавалага бчб адраджэння нацыі, прастаяўшы ўпустую на той момант амаль чатыры гады ля мікрафонаў у западне камуністычнай большасці ВС 12 склікання, Зянон Пазьняк надрукаваў у «Народнай газете» свой маніфэст бчб дыктатуры - артыкул «О русском империализме и его опасности». Рэдактарам НГ тады быў існы заснавальнік «Народнай волі» Іосіф Сярэдзіч. У беларускай палітыцы чалавек таксама выпадковы. І вось тая публікацыя артыкула «О русском империализме» ў НГ згуртавала нашу тагачасную парт-дзярж-гаспадарчую наменклатуру - нашых былых бальшавікоў-камуністаў, паспрыяла вяртанню ва ўладу не толькі камуністаў, але і прыходу да ўлады Аляксандра Лукашэнкі.
    Вось так нашы згаданыя непалітыкі нарабілі спраў у беларускай палітыцы, наступствы якіх з тых савецкіх і постсавецкіх часоў ніяк не расхлябае, прабачце, ніяк не разграбе беларускі народ вось ужо амаль трыццаць пяць гадоў.Пакуль ішлі да бел-чырвона-белай беларускасці згубілі бескаляровую, што была да паходу. Прыйшлі на Захад. Апынулася, што Беларусі і беларускасці за мяжой Беларусі няма. Ідзем далей.
    Кажуць недзе ёсць дэмакратычная беларускасць. Айда туды, бчб рабяты і дзяўчаты. Паплавок да паходу я вам з Амерыкі напішу.
  • Жвак
    18.02.2023
    Старкоў сёньня п'яны ? :) Як і ўчора...
  • Anatol Starkou
    18.02.2023
    Жвак,  Яшчэ трэзвы. Толькі што з кіно прыйшоў. 
    Ты яшчэ пьянага Старкова не чытаў. Пачакай крыху і, калі захочаш, пачытаеш. Пра той час шмат чаго.

    А тут НН не надрукавала мой адрэдагаваны варыянт ПАХОДУ, але ён на маёй старонцы ў ФБ і ў ЖЖ. Чытай. Бо гэта ўсё з'явілася тут упершыню.

  • Anatol Starkou
    18.02.2023
    Я всё понял, НН, но не мог знать, что скопірованный мой текст с другого места, и перенесенный сюда, будет выглядеть так. Приму к сведению. Постараюсь сразу пісать правільно здесь.
  • Anatol Starkou
    19.02.2023
    Третья попытка нормального редатирования первого варианта статьи

    ПАХОД

    Уладзімір Някляеў у беларускай палітыцы чалавек выпадковы, традыцыйна для нашага апазіцыянера нічога ў ёй не разумеючы. Такія нашы сучасныя, так бы мовіць, палітыкі, якія з'явіліся падчас і пасля 1988 адраджэнскага года.

    Напісаўшы ў тым годзе паплавок для артыкула ў «ЛіМ» Зянона Пазьняка і яго паплечніка, Васіль Быкаў, тым самым, на сваіх плячах прыўнёс у наша быццё бел-чырвона-белую ідэалагічную заразу, а затым пажыў у эміграцыі. Васіль Уладзіміравіч быў тожа тыпу тагачасны палітык. Бо, нагадаю, апазіцыйны паплавок у 1988-м напісаў пасля сустрэчы з Зянонам Пазьняком. З тых часоў, узгадваючы марна / всуе яго імя, рэдакцыя Беларускай службы радыё Свабода, нібы танчыць з бчб бубнам непадалёку ад амерыканскай касы. Адраджаюцца, адным словам, рабяты і дзяўчаты Свабоды.

    Уладзімір Някляеў таксама з Зянонам Пазьняком сустракаўся і, мяркую, зараз у замежжы апазіцыйныя паплаўкі піша. Мабыць для перамогі на Беларусі будучых апазіцыйных бел-чырвона-белых рэвалюцый.

    І толькі Васіль Быкаў паспеў жывым, хоць і хворым, вярнуцца з Захаду на Бацькаўшчыну.

    Ці вернуцца Зянон Пазьняк і Уладзімір Някляеў? Навошта? Няхай на Захадзе бел-чырвона-белыя рэвалюцыі ўчыняюць. А паплаўкі для іх я ім з Амерыкі напішу.

    За чатыры месяцы да вырашальных выбараў-1994, пасля амаль шасцігадавалага бчб адраджэння нацыі, прастаяўшы ўпустую на той момант амаль чатыры гады ля мікрафонаў у западне камуністычнай большасці ВС 12 склікання, Зянон Пазьняк надрукаваў у «Народнай газете» свой маніфэст бчб дыктатуры - артыкул «О русском империализме и его опасности». Рэдактарам НГ тады быў існы заснавальнік «Народнай волі» Іосіф Сярэдзіч. У беларускай палітыцы чалавек таксама выпадковы. І вось тая публікацыя артыкула «О русском империализме» у НГ згуртавала нашу тагачасную парт-дзярж-гаспадарчую наменклатуру - нашых былых бальшавікоў-камуністаў, паспрыяла вяртанню ва ўладу не толькі камуністаў, але і прыходу да ўлады Аляксандра Лукашэнкі.

    Вось так нашы згаданыя непалітыкі нарабілі спраў у беларускай палітыцы, наступствы якіх з тых савецкіх і постсавецкіх часоў ніяк не расхлябае, прабачце, ніяк не разграбе беларускі народ вось ужо амаль трыццаць пяць гадоў.

    Пакуль ішлі да бел-чырвона-белай беларускасці згубілі бескаляровую, што была да паходу. Прыйшлі на Захад. Апынулася, што Беларусі і беларускасці за мяжой Беларусі няма. Ідзем далей.

    Кажуць, недзе ёсць дэмакратычная беларускасць. Айда туды, бчб рабяты і дзяўчаты. Паплавок да паходу я вам з Амерыкі напішу.
  •