аднойчы пайшла я пастрыгчыся...
і ў тый момант я хацела чуць толькі цішыню... але "на жаль" майстар трапілася гаваркая... але ў выніку ейны расповед спадабаўся мне
яна казала, як хадзіла ў выходныя ў лес па грыбы, стамілася і прысела на пянёк. як раптам ёй у плячо нехта дзёўб! і адначасова яна адчувае нейкі смурод. у жаху паварочвае галаву, ааа тааам
усяго толькі бусел. брудны і смярдзючы.
я сказала ёй, што на жаль зараз вось так. бо буслы на сметніцах харчуюцца
а яна расчаравана: а гэта ж быў сімвал наш...

Буслы з Беларусі не лётаюць праз Іспанію. Міграцыйны шлях нашых ідзе спачатку па заходнім узбярэжжы Чорнага мора, а потым па усходнім баку сяродземнага. То можна у вікіпедыі праверыць)))

И на нашей родной Тростенецкой свалке летом пасется несколько сотен буслов.
Зимой вроде улетают. Может и на испанские раздолья.
Там кстати и чаек три или четыре вида водится.
Скоро заповедный статус придется присваивать.
Который у Лебяжьего забрали.

Какая родина, такие и курорты. Серьзно, очень символически