"А дети и бедняки весной перекусывали молодыми побегами аира (белые части листьев у самого корня) просто так, без всякой обработки. И сегодня многие помнят об этом «лакомстве»: через 2-3 десятилетия, прошедших от деревенского детства, вкус аира напоминает некоторым людям… авокадо! "
Ня толькі вясной . Ўсе лета .
Гэта не ласунак , і не вельмі смачна .
Але каб з галаду не памерці як на Украіне
. Ў Беларусі ён ( аір ) у маёй мясцовасці - явер , выратаваў шмат жыццяў . Ў стэпу ён ня расцець (

Я зараз працую над кнігай "Нашы Зёлкі", якая аб'яднае ўсе мае падобныя нарысы розных гадоў, з розных выданняў, - пад адной вокладкай.

дзякуй вам за годную працу
а на пляўкі нягоднікаў не зважайце. ды вы і не зважаеце