Čynoŭniki prydumali niezvyčajny sposab utrymać školnikaŭ ad pastupleńnia za miažu
Nie možaš zaachvocić pastupać u biełaruskija VNU — stvary biurakratyčnyja pieraškody pierad vyjezdam z krainy.
Ideałahizacyja adukacyi, represii suprać piedahohaŭ i ŭčarašniaja mietadałohija vykładańnia kožny hod šturchajuć biełaruskich školnikaŭ i ich baćkoŭ u bok atrymańnia adukacyi na Zachadzie.
Pieršym krokam da taho, kab pastupić za miažu, biełaruskamu vypuskniku treba apastylavać svoj atestat u Ministerstvie adukacyi, adstajaŭšy doŭhuju čarhu razam ź inšymi achvotnymi i zapłaciŭšy 5 bazavych (200 rubloŭ) za dakumient.
Razumiejučy prablemu adtoku dziaciej, łukašenkaŭcy ŭspomnili staryja pravieranyja biurakratyčnyja mietady.
Na hety momant čarha na apastylavańnie składaje roŭna miesiac — kali siońnia zapisacca na padaču, to možna trapić u Ministestva adukacyi na atrymańnie apastyla tolki 5 žniŭnia.
Ale časam čynoŭnickija mazhi naradžajuć pa-sapraŭdnamu kreatyŭnyja barjery.
Jak stała viadoma «Našaj Nivie» ad nastaŭnikaŭ, a taksama niekalkich surazmoŭcaŭ, čyje znajomyja z hetym sutyknulisia, ułady vynajšli jašče adzin sposab strymać abituryjentaŭ.
«U atestat naŭmysna stavicca pamyłka ŭ proźviščy dyrektara ci zavuča. Umoŭna, była Łukašenka, stała Łuktašenka. Abo zmazvajecca podpis. Školnik prychodzić u Minadukacyi, jamu kažuć, što taki dakumient apastylavać nie mohuć — bo ŭ dyrektara inšaje proźvišča abo inšy podpis. Tamu, maŭlaŭ, atrymlivajcie pa-novamu i viartajciesia. Vypusknik kidajecca ŭ škołu — a patrebny čałaviek u adpačynku. Abo prosta pieraroblivańnie i čarha ŭ Ministerstva adukacyi zajmaje stolki času, što na padaču va ŭniviersitet za miažu školnik užo nie paśpiavaje. U hetym i sens. Što rabić? Pastupać u Biełarusi. U biełaruskich VNU na sapraŭdnaść podpisu i pamyłki ŭ proźviščach uvahi nie źviartajuć», — tłumačyć naš surazmoŭca ź sistemy adukacyi.
Pryncyp, pa jakim abirajucca školniki ź nibyta vypadkovymi «pamyłkami» ŭ atestacie, nieviadomy.
My viedajem pra takija vypadki pieravažna ŭ škołach z tradycyjna vysokim pracentam pastupleńniaŭ za miažu.
Ale niekatoryja ludzi, jakija z hetym sutyknulisia, robiać vysnovu, što lepš było b ich dzieciam maŭčać ab namiery pastupać za miažu i nie kazać hetaha nikomu sa školnych nastaŭnikaŭ. Jany padazrajuć, što im u atestacie pamyłku zrabili naŭmysna, tamu što ŭ škole viedali, što dzicia źbirajecca źjazdžać.
Nastaŭniki paćviardžajuć «Našaj Nivie», što načalstva zapytvaje infarmacyju ŭ kłasnych kiraŭnikoŭ ab tym, ci viadoma im ab płanach vučniaŭ pastupać za miažu.
Nastaŭnikam nastojliva prapanujuć strymlivać dziaciej i ahitavać ich zastacca ŭ Biełarusi.
Kamientary