Ці можна перамагчы дыктатуру мірнымі пратэстамі ў 21 стагоддзі? Разважае Фрыдман
У новым выпуску ТОКу гісторык і аналітык Аляксандр Фрыдман тлумачыць, чым адрозніваюцца мірныя пратэсты ў Беларусі ад іншых.
16.06.2024 / 10:08
На погляд Аляксандра Фрыдмана, паражэнне пратэстаў у Беларусі не значыць, што мірны пратэст не можа ў прынцыпе перамагчы.
Ёсць розныя дыктатуры, розныя чалавечыя фактары. Хапае прыкладаў, калі дыктатура была пераможаная такім чынам.
Але ў выпадку Лукашэнкі, адзначае аналітык, «відавочна, што яго перамагчы мірнымі пратэстамі было немагчыма». І гэта звязана з асаблівасцямі самога дыктатара.
«Калі паглядзець на іншых дыктатараў, то большасць з іх у такіх умовах селі б за стол перамоваў, пачалі размаўляць і шукаць нейкі кампраміс. <… > Але Лукашэнка — чалавек, які не схільны да кампрамісаў.
Тут адыгралі ролю яго асаблівасці. Гэта чалавек, які гатовы ісці да канца. Для якога ўлада — усё. Ён не можа ўявіць свайго існавання па-за межамі гэтай улады. Таму адказ гэтага рэжыму быў відавочны».
На погляд Фрыдмана, у 20-м годзе Лукашэнка, напэўна, быў гатовы ісці яшчэ далей:
«Калі б спатрэбілася падаўляць пратэсты больш жорстка, крывава, ён напэўна, пайшоў бы такім шляхам».
Фрыдман адзначае, што ў свеце заўважны трэнд на змяншэнне колькасці дэмакратычных краін, а змаганне з дыктатурамі ніколі не было лёгкім: «Дыктатары прыходзяць да ўлады не для таго, каб іх звяргалі. Яны прыходзяць да ўлады і адразу выбудоўваюць сістэму такім чынам, каб заставацца пры ўладзе як мага даўжэй».
Глядзіце цалкам:
«Я не этнічны беларус, але з беларускасцю ніколі не парываў». Моўнае пытанне Аляксандра Фрыдмана
Чаму правыя займелі поспех на выбарах у Еўрапарламент? І чаго чакаць?
Чаму Лукашэнка папракаў сваіх прапагандыстаў за тэму Украіны?