Batyskaf paciarpieŭ krušeńnie ad impłozii. Tłumačym, što takoje impłozija
Jak ličać śpiecyjalisty, pryčynaj katastrofy batyskafa, što sprabavaŭ apuścicca da «Tytanika», stała «katastrafičnaja impłozija» — vybuch, skiravany ŭsiaredzinu, a nie vonki, jak heta bolš raspaŭsiudžana. Tłumačym, što heta za źjava.
23.06.2023 / 13:46
Batyskaf «Tytan». Fota: aficyjny sajt OceanGate
Vydańnie The Wall Street Journal adznačaje, što vajenna-marskija siły (VMS) ZŠA, pravioŭšy analiz svaich akustyčnych źviestak, vyjavili «anamaliju, jakaja adpaviadaje impłozii abo vybuchu» pablizu ź miescam apuskańnia «Tytana» ŭ momant straty suviazi z aparatam.
Impłozija — heta praces, pry jakim abjekty rujnujucca ŭ vyniku ścisku (abo zdušvańnia) samich siabie. U supraćlehłaść vybuchu, jaki pavialičvaje abjom, impłozija pamianšaje zajmany abjom i kancentruje materyju i enierhiju.
Sapraŭdnaja impłozija zvyčajna składajecca z roźnicy pamiž unutranym (nizkim) i vonkavym (vysokim) ciskam abo ŭnutranymi i vonkavymi siłami, jakaja nastolki vialikaja, što struktura ściskajecca ŭnutr samoj siabie abo ŭ prastoru, jakuju jana zajmała, kali heta nie całkam ćviordy abjekt.
Pry vybuchu (źleva) siła vypramieńvajecca znutry. Pry impłozii (sprava) abjekt rujnujecca pad uździejańniem źniešniaj siły. Fota: Wikimedia Commons
Impłozija — heta klučavaja častka hravitacyjnaha kałapsu vialikich zorak, jaki moža pryvieści da ŭtvareńnia zvyšnovych, niejtronnych zorak i čornych dzirak.
Inšym prykładam moža słužyć elektronna-pramianiovaja trubka, u jakoj isnuje vysoki vakuum. Kali vonkavaja šklanaja abałonka paškodžanaja, moža adbycca niebiaśpiečny vybuch. Praź siłu vybuchu askiepki škła mohuć lacieć vonki ź niebiaśpiečnaj chutkaściu.
Ale nie va ŭsich vypadkach impłozii adbudziecca razbureńnie. Kali abjekt byŭ raniej ćviordym, to impłozija zvyčajna patrabuje, kab jon pryniaŭ bolš ščylnuju formu: u sutnaści, kab jon staŭ bolš kancentravanym, ścisnutym abo pieratvaryŭsia ŭ novy materyjał, jaki ščylniejšy za aryhinał.
Z pahrozaj impłozii sutykajucca ŭsie padvodnyja aparaty, bo padčas apuskańnia pavialičvajecca roźnica pamiž unutranym i vonkavym ciskam. Čym nižejšaje apuskańnie, tym bolš cisk marskoj vady pieravyšaje cisk usiaredzinie sudna.
Pry impłozii častka materyjału, źmieščanaha ŭsiaredzinie abjekta, moža adskočyć ad centra i vylecieć vonki. Ci častka materyjału, što znachodzicca na krajach abjekta, moža być vykinutaja vonki pry ścisku ŭnutranych častak. Heta i adbyłosia z batyskafam «Tytan», jaki apuskaŭsia na značnuju hłybiniu.
Jak raniej paviedamlała NBC, u studzieni 2020 hoda hienieralny dyrektar OceanGate Stoktan Raš zajaviŭ, što korpus sudna «Tytan» «pakazaŭ prykmiety cykličnaj stomlenaści». Praz heta dapuščalnaja hłybinia apuskańnia była panižanaja da 3000 mietraŭ, što na 860 mietraŭ mienš za hłybiniu zalahańnia «Tytanika».
Čytajcie jašče:
Abłomki batyskafa «Tytan» znajšli za 500 mietraŭ ad «Tytanika». Katastrafičnyja razbureńni