На фота індык, а не індычка 🙂

Была хоць і гідкая дэмакратыя, але хаця ж з маёмасным і полавым цэнзам, хістка, з рыпеньнем, аж XIX стагодзьдзе было росквітам.
Як і конь і блыха пачалі галасаваць - недапечаныя пірагі іхіх выбараў то гарэлку забароняць, то котыкі, а індычак, ежу, мілуюць.
Вядома ж індычак не сваіх, ў прэзыдэнта няма свайго нічога. Падаткаплацельнік яшчэ і гадуй за свае грошы харчовую птушку ператвораную памілаваньнем на шкодніка.
Так мала, панастваралі гэтыя прэзыдэнты мілавальнікі ежы камуністычных баявых лісткоў на ўсім сьвеце, паназбіралі туды лісьліўцаў бюджэтных, і тыя нахваляюць вялікасэрнасьць галоўных бюракратаў ў сувязі з памілаваньнем індычкі.
N.B. Камуністы-вэганісты, цешуся з вамі разам, бо спадар Байдэн Стары іншую індычку ізьесьць, а не памілаваную