«Не хачу шчыльнымі радамі». Альгерд Бахарэвіч знайшоў новую ноту для вечнага плачу аб старонцы
16.11.2024
Кінь вечны плач свой аб старонцы!
16.11.2024
Бахарэвіч не называе канкрэтных асоб беларускай літаратурнай прасторы, але апісвае іх так, што пазнаць сяго-таго не патрабуе вялікіх высілкаў. Вось, паспрабуйце:
«Каб заваяваць іхную прыхільнасць, ты мусіш звацца Свэта
...
"неамбіцыйны" пра нобелеўскую лаўрэатку, у якой браў інтэрв'ю ў гаргары чыжа, так?
«Каб заваяваць іхную прыхільнасць, ты мусіш звацца Свэта
...
"неамбіцыйны" пра нобелеўскую лаўрэатку, у якой браў інтэрв'ю ў гаргары чыжа, так?
16.11.2024
Аўтар трапна апісвае рэчаіснасць.
Усе гэтыя эмоцыі есць.
Іх лепей зразумець. І тое, што яны ёсць шмат у каго.
Каб рухацца далей.
Гэта не нейкая перашкода. Проста факт.
Ад якога магчыма адштурхнуцца для таго, каб змяняць.
Бо акрамя негатыву ўсё ж ёсць месца шмат чаму добраму насамрэч. Праз аўтарскі ход выдзялення аднаго жэлчнага, адразу пачынаеш шукаць яго ў жыцці.
Усе гэтыя эмоцыі есць.
Іх лепей зразумець. І тое, што яны ёсць шмат у каго.
Каб рухацца далей.
Гэта не нейкая перашкода. Проста факт.
Ад якога магчыма адштурхнуцца для таго, каб змяняць.
Бо акрамя негатыву ўсё ж ёсць месца шмат чаму добраму насамрэч. Праз аўтарскі ход выдзялення аднаго жэлчнага, адразу пачынаеш шукаць яго ў жыцці.
16.11.2024
Рождённый за колючей проволокой летать не умеет.
16.11.2024
Тэкст крытыка пра пазёрства і жоўць больш цёплы і чалавечны за тыя пазёрства і жоўць.
Стэрэатыпы беларускіх і заходніх чытачоў - факт, але гэта як раз і прастора, дзе можна разгарнуцца, бо менш канкурэнтаў.
Дарэчы, не згодны, што і тэма ахвяр, сведак, таталітарызму традыцыйная і панылая. Ці шмат твораў, напрыклад, пра сапраўднае жыццё беларусаў у 1950-ыя, 1970-ыя? Ёсць савецкая літаратура, ёсць трохі часоў перабудовы. Пасля здзіўляемся, чаму дэкамунізацыя не спрацавала. Не тое каб я за ідээалагізацыю, але літаратура нават калі перарабляе міфы, мае адсылкі да жыцця. А цэлыя слаі таго жыцця і рэальнасці сыходзяць, забываюцца, замест іх застаецца некалькі косных штампаў.
Стэрэатыпы беларускіх і заходніх чытачоў - факт, але гэта як раз і прастора, дзе можна разгарнуцца, бо менш канкурэнтаў.
Дарэчы, не згодны, што і тэма ахвяр, сведак, таталітарызму традыцыйная і панылая. Ці шмат твораў, напрыклад, пра сапраўднае жыццё беларусаў у 1950-ыя, 1970-ыя? Ёсць савецкая літаратура, ёсць трохі часоў перабудовы. Пасля здзіўляемся, чаму дэкамунізацыя не спрацавала. Не тое каб я за ідээалагізацыю, але літаратура нават калі перарабляе міфы, мае адсылкі да жыцця. А цэлыя слаі таго жыцця і рэальнасці сыходзяць, забываюцца, замест іх застаецца некалькі косных штампаў.
16.11.2024
?? Падобныя развагі чул і ні толькі я за сяброўскім сталом гадоў 10 20..таму і больш змястоўныя.
І " Свету Сашу " ведаюць тыя якія чытаюць сёння зараз і Альгерда таксама
Якія кнігі чытання на тзв " захадзе усходзе поўдні" ці на поўначы пінгвінаў?? Тіктак інста вебка? І прычым да гэтага " падзення " усяго літаратура беларуская?? Наадварот " замкі" пярсцёнкі дзікія палявання лепш заходзяць
І " Свету Сашу " ведаюць тыя якія чытаюць сёння зараз і Альгерда таксама
Якія кнігі чытання на тзв " захадзе усходзе поўдні" ці на поўначы пінгвінаў?? Тіктак інста вебка? І прычым да гэтага " падзення " усяго літаратура беларуская?? Наадварот " замкі" пярсцёнкі дзікія палявання лепш заходзяць
Застаецца набыць кнігу і самому прачытаць :)