Такі лёс усіх, хто абапіраецца не на свой народ, а на нейкія рукапацісканні чужых для беларусаў людзей.

яму ціснулі руку каля 30 прэзідэнтаў і прэм'ер-міністраў.
Упс, дык Света не першая, з кім сустракаліся міжнародныя лідары? Да яе аказваецца быў Мілінкевіч?
А нам смі чатыры гады распавядалі, што Света - унікальны выпадак, што да яе пра Беларусь ніхто не ведаў, і ніхто не сустракаўся з такой колькасцю замежных палітыкаў....

Упс, таму што ў яго тады не было NDA'яў, з дапамогай якіх бы ён за яйкі трымаў усю "незалежную" СМІ-брацію. Гэта яны зараз прыдумалі свае Інфапоінты, калі пасля рукапацісканняў закаласіліся капіляры салідарнасці.

Упс, пагэтаму я и паутараю што Миля наше все. Он ручкался в Эуропе когда Света под стол пешком ходила

Тут какая-то бессмыслица. 1. Его избрали единым демократическим кандидатом на предстоящие выборы, которых после конституционного переворота 96- года уже не было. Это говорит много о уме и принципиальности тогдашних якобы демократов. 2. Псевдовыборы прошли. Единый кандидат больше не нужен. А на роль лидера от всех Милинкевича никто и не выбирал. 3. За спиной Милинкевича стоял якобы Рух. Но его никто и никогда в натуре и не видел. Тогда с какой стати он претендовал на роль лидера всех тех, которые и без Милинкевича были якобы лидерами своих партий.

По фактам, пераварот быў у 1995, калі зьбілі народных дэпутатаў на чале з Пазьняком, а ў 96 усяго толькі адбылося тое, што чакае ўсіх хто спрабуе будаваць дэмакратыю з языкай, як ты

По фактам, памылковы падыход.
"Псевдовыборы прошли. Единый кандидат больше не нужен. А на роль лидера от всех Милинкевича никто и не выбирал."
Так, псеўдавыбары прайшлі. Але застаўся палітычны капітал у выглядзе адданых беларусамі за Мілінкевіча сапраўдных 20-25 адсоткаў галасоў, іхнага даверу да ягонай асобы і ягоных кантактаў з палітыкамі дэмакратычнага свету. І гэткі капітал немагчыма перадаць камусці інакш, чым праз супастаўную па масштабах палітычную кампанію. Тым больш праз нейкую ратацыю.

Дарэчы, тое ж самае тычыцца і спробаў здейсніць тое ж самае з Ціханоўскай. Ціханоўская перастане быць лідаркай у тый момант, калі без яе ўдзелу ў беларускім грамадстве адбудзецца падзея масштабу агульнанацыянальнага палітычнага ўздыму 2020. І гэта ўжо дакладна адбудзецца па-за межаў кішэнных лукашэнкаўскіх электаральных спекталяў, бо там нават не засталося спробаў імітавання рудзіментаў дэмакратыі. Таму ўсім жадаючым змяніць Ціханоўскую раю дамагацца падвышэння свайго статусу не праз інтрыгі ў разнастайных эмігранцкіх структурах і прэтэнзіі ў СМІ, а праз уласную выніковую дзейнасць, заўважную вялікай колькасцю беларусаў і накіраваную на дасягенне станоўчых зменаў унутры Беларусі.