Каментары да артыкула

«Дні і месяцы, калі я проста была адна». Блогерка Ася Паплаўская расказала, як рыхтавалася стаць манашкай і чаму не стала

  • Дэіст
    03.07.2024
    Жаночыя манастыры - форма добраахвотнай турмы/таталітарнай сыстэмы. Мне здаецца, што чалавек з нармалёвай менталкай туды ня пойдзе.
  • Acab
    03.07.2024
    Спадару Дэісьце, дабраахвотнае турмы не бывае
    . Гэта супярэчаньне ў вызначэньні.
  • Прау́да ёсць!
    03.07.2024
    Твоя ошибка, милочка - блогерство!
    Иди и занимайся тем, что протянешь, монашество - не твоё!
  • исповедь бывшей послушницы
    03.07.2024
    "Журналістам у манастыры ня будзеш», — прыводзіць прыклад суразмоўца."
    а пасля манастыра? слабо праўду расказаць?
  • Юзик
    03.07.2024
    Прабачце мяне, канешне...
    Вообще, я считаю себя очень толерантным..
    Хоть геи, хоть цыгане, хоть ябацьки, хоть свидетели макаронного монстра..
    Но вот это, по-моему, уже чересчур.
    Именно тут напрашивается принудительное лечение.
  • Маракуя
    03.07.2024
    Юзик, гэта не талерантнасць, гэта лявацтва галаўнога мозгу
  • Someone
    03.07.2024
    Як так атрымалася што НН раптам стала публікаваць па некалькі артыкулаў на тыдзень пра гэтую жанчыну? Чым выклікана раптоўная цікавасць да яе персоны?
  • шыла на мыла
    03.07.2024
    [Рэд. выдалена]
  • Kub
    03.07.2024
    Галя рве мозг рэдактару НашайНіны - зараз і праэкт перазапусцяць... пад гэтую свецкую ільвіцу...
  • Оёй
    03.07.2024
    Нічога з таго, што абяцае загаловак, не зразумеў. Рэдактары, ці вы жывыя шчэ?
  •