Баязліўцы доўбаныя - тыя, хто ведаў Ігара блізка і не наважыўся прыехаць на пахаванне. Хай ён вам сніцца штоноч цяпер!

Ноўнэйм , людзям там яшчэ жыць. з цiхiмi спачуваннямi 

iмя, "жыць"? Гэта жыццё? Баяцца ў АПОШНІ пуць свайго блізкага/сваяка/сябра правадзіць! У люстэрка потым глядзець - і каго там бачыць? Цьфу!

Можна было и незнаёмым прыехаць. Каб жа ведаць, што паплечнікі ня здолеюць, ці далёка зараз жывуць ... Светлая памяць Ігару Ледніку, сапраўднаму патрыёту Беларусі, мужнаму чалавеку.