Нейкая мода пашла, калі капірайтэры бяруць інтэрвію у нібыта журналістаў. Каму гэта цікава? Не ведаю.

Валерий Цепкало из той же команды Лукашенко 1994 года и всецело соответствует личным наблюдениям Виталия Цыганкова, который сам был бы более выигрышным кандидатом от запада страны (Гродненской области).

Дык Чалы далей абараняе сваю расейскую мову ды нават пасля 2020 года ў яго былі нейкія неадэкватныя рэакцыі на згадку пра беларускае нацыянальнае. Не дзіва, што ён быў у "Славянскім Саборы Белая Русь".

Рускасць/расейскасць і дэмакрытычнасць не сыходзяцца.

Вось Зеня Саша i выступiў.

Прабачце, канечне, але хіба Чалы і Шрайбман лепшыя аналітыкі? Ці слухаў ён калі-небудзь Яўгена Магду? Хто-небудзь прыдумаў нешта лепшае за ягоную формулу Без дэмакратычнай Беларусі няма бяспечнай Еўропы?

Таксама відавочна адзінае: спадар Магда - адзіны з нажаль нешматлікіх украінскіх палітолагаў, які гэта разумее. Ды і сярод еўрапейскіх палітолагаў таксама. А катастрафічны недахоп падобных людзей ва ўкраінскім і заходнім палітыкуме - захворванне хранічнае.

І яшчэ выснова. Ўсе, хто спрабуе дэмакратызаваць Беларусь, непазбежна сутыкаюцца з супрацівам Крамля і прарасейскі-арыентаваных сілаў, якія ахвотна гандлююць незалежнасцю за падачкі з Масквы. Размеркаванне гэтых падачак вельмі адрозніваецца - калабаранцкая эліта атрымлівае вяршкі, яе халуям і вартаўнікам дастаецца па 2-5 сярэдніх даходаў па краіне, а шэраговыя ватнікі атрымліваюць роўна столькі, каб накарміць сваю сям'ю таннай ежай, заплаціць за камуналку, сціпла апрануцца, набыць танныя лекі ды крыху дапамагчы дзецям альбо ўнукам-студэнтам. Таму пад час гэтых спробаў нават да тых змагароў за дэмакратыю, якія першапачаткова нейтральна альбо станоўча ставіліся да Расеі, непазбежна прыходзіць разуменне, што дэмакратызацыя Беларусі немагчымая без адрыву Беларусі з-пад дамінавання Расеі як галоўнага спонсара любой беларускай дыктатуры. Бо сама Расея заўсёды была дыктатурай і імперыяй, і застаецца ёю зараз.

Дрыстануць на Пазняка, дурыць галовы, перакручваць праўду - вось некаторыя з мэтаў існавання гэных шрайбманаў, цыганковых ды іншых.

Лёлік, при всех его положительных качествах и поступках, он проиграл. Проиграл колхознику!
Нельзя быть политику таким бескомпромиссным...

Ні аднаго інтэрв’ю не абыходзіцца без узгадкі пра Пазняка. Вядома для чаго гэта зроблена, Пазняк цікавы людзям і збірае ненакручаныя рэальныя прагляды. Гэта да пытання хто ўплывовы, а хто не.

Лол, Цыганкоў узгадаў Пазняка таму што працаваў журналістам пры ВС пад час дэпутатцтва Пазняка. Таксама не варта блытаць павагу за гістарычныя дасягненні ў далёкім мінулым з сучасным уплывам. Што гаворыць Пазняк? Агентура, Мордар мусіць быць разбураны і санкцыі шкодныя. А яшчэ ўсе нешта павінныя Пазьняку - ад народа да Захаду. Уся актыўнасць Пазняка - гэта лекцыі/канцэрты для сваіх прыхільнікаў за мяжой ды перыядычнае анансаванне стварэння нейкіх структур з гучнымі назвамі, пра якіх пасля гэтага ніхто і ніколі больш не ўзгадвае. На пытанне, што рабіць беларусам унутры, ён прапануе ствараць суполкі па 2-3 чалавекі і чакаць/рыхтавацца. Менавіта чаго чакаць і як рыхтавацца - ён не ўзгадвае.

Цыганкоў узгадвае манеры Падаляка фактычна як нейкага калдыра-гопніка. Нядзіўна, што падобны персанаж працаваў у гайдукевічскай газеты. З часам ягоныя манеры асабліва не змяніліся, таму ён вельмі прыйшоўся да ОПы Ярмака.