Які ж гэты Сі. Жадае шанаваць мінулую гісторыю свайго роднага Кітая. Не каб так як Лукашэнка - ўсё вынішчаць і знішчаць бо да 1917 не было ні краіны, ні мовы, нічога, усё гаспадары маскавіты прыдумалі. А гэтую шматтысячагодную гісторыю Кітая прыдумалі ці то палякі ці то хто іншы. Так званы "гісторык" ў якога Скарына вучыўся ў Піцеры і які вершы Быкава чытаў запісаў бы што Кітай ўзнік недзе ў сярэдзіне 20 стагоддзя ці ў 1994. А пакуль Сі не прыйшоў да ўлады быў бардак і толькі дзякуючы яму ёсць што снедаць і ў ва што апрануцца. А як без жартаў. То калі б у Кітаі 30 год таму да ўлады дабраўся б шклоўскі гора "гісторык" то Кітай не то што стаў бы другой эканомікай свету, а быў бы бяднейшай краінай. Без вытворчасці, без гандлю, без нічога. Васалам Масковіі і сядзеў бы на датацыях Масковіі. Пры гэтым за маскоўскія падачкі ў самім Кітаю вынішчалі б нацыянальную мову, культуру, гісторыю. Канфуцыя прызналі б "сепаратыстам" і ягоныя творы забаранілі б роўна так як і беларускую класіку.
Владислав
12.11.2023
Дзіўна, што кітайцы намалявалі партрэт Леніна з занадта эўрапейскімі рысамі твару.
Узорам маглі знайсці чалавека з мангалоіднымі рысамі.
Альбо пазычыць партрэт са старых савецкіх ордэнаў: на ордэнах Ленін выглядае як нашчадак хана Батыя.
сісі
13.11.2023
Владислав, нічога дзіўнага) кітайцы (як дарэчы і японцы - узгадайце герояў анімэ з вялікімі вачыма) любяць прынамсі ў мастацтве еўрапейскія рысы твару мая сястрычка была ў Кітаі, дык казала - я адчувала сябе там зоркай, бо пастаянна падыходзілі кітайцы і пыталі - а ці можна з вамі сфатаграфавацца?
кароткая заўвага
12.11.2023
Паводле капітальнае біяграфіі Карла Маркса, напісанае ў 1918 годзе нямецкім гісторыкам Францам Мерынгам, прозвішча Карла Маркса па бацьку быдло Гіршэлевіч.
абс
14.11.2023
кароткая заўвага, ён нарадзіўся ў сям'і равінаў у шостым калене, як мінімум. І парваў рашуча з рэлігіяй. Ад рэлігіі ў яго засталася сусветна вядомая фотка з барадой. Як ён казаў сур'ёзна ці ў шутку "прарок павінен быць з барадой". А так большую частку жыцця ён хадзіў без барады.
Exam
13.11.2023
"Россия, не имеющая никакого отношения к Руси, и получившая свое название в лучшем случае в ХVІІІ веке, тем не менее - нагло претендует на историческое наследие Руси, созданной на 800 лет раньше. Однако Московская история пришита к истории Руси белыми нитками и полностью сфальсифицирована.
В кровавом болоте московского рабства, а не в суровой славе норманской эпохи стоит колыбель России. Сменив имена и даты, увидим, что политика Ивана III и политика современной московской империи являются не просто похожими, а и тождественными... Россия порождена и воспитана в противной и униженной школе монгольского рабства. Сильной она стала лишь потому, что в мастерстве рабства была непревзойденной. Даже и тогда, когда Россия стала независимой, она и далее осталась страной рабов. Политика России - неизменна. Русские методы и тактика менялись, и будут меняться, однако главная цель российской политики - покорить мир и править в нем - есть и будет неизменной. Московский панславизм - всего лишь одна из форм захватничества.
Карл Маркс, "Разоблачения дипломатической истории 18-го века", Глава IV (оригинал «Free Press», London, 1856-1857)
Карл Маркс сустракае Канфуцыя
мая сястрычка была ў Кітаі, дык казала - я адчувала сябе там зоркай, бо пастаянна падыходзілі кітайцы і пыталі - а ці можна з вамі сфатаграфавацца?
В кровавом болоте московского рабства, а не в суровой славе норманской эпохи стоит колыбель России.
Сменив имена и даты, увидим, что политика Ивана III и политика современной московской империи являются не просто похожими, а и тождественными...
Россия порождена и воспитана в противной и униженной школе монгольского рабства.
Сильной она стала лишь потому, что в мастерстве рабства была непревзойденной.
Даже и тогда, когда Россия стала независимой, она и далее осталась страной рабов.
Политика России - неизменна. Русские методы и тактика менялись, и будут меняться, однако главная цель российской политики - покорить мир и править в нем - есть и будет неизменной.
Московский панславизм - всего лишь одна из форм захватничества.
Карл Маркс, "Разоблачения дипломатической истории 18-го века", Глава IV (оригинал «Free Press», London, 1856-1857)