Bolei na svaigo sabaku kryczac ni budu ! Nekali ion ni dobra rabiu=gaukau na negrau(afrykancau).......Jany abrazalisja a nekatoryja dumali=Ja getamu navuczyu sabaku.

Што гэта за собака, які сікае ў хаце ? У мяне дварняка быў, маленькі, як мо два каты, ніколі не нарабіў нават у пад'ездзе. Будзе скуліць пад дзвярыма, прысьпешваць такім чынам, але не нарабіў ніколі. А калі што пагрыз быў, дык нейкім чынам ведаў, што нашкодзіў, і звычайна вінавата апускаў галаву, і некуды сыходзіў, ці то на балкон, ці то ў іншы пакой, не чакаў на рэакцыю. Потым, цераз невялікі час, з'яўляўся на вочы, і такі, кшталту, ну, што тут у вас ізноў? ах! у зэдліка нага пагрызена крыху ? і хто ж гэта мог нарабіць, нікога ня бачыў у вашу адсутнасьць... і т.д. На крык вядома не рэагаваў, а вось на інтанацыю - лёгка. Узяў некалі быў звычку звонка брахаць у пад'ездзе пад дзьвярыма, каб яму хутчэй дзьверы адчынілі. Вядома, ён зьбягаў уніз раней за мяне, і покі я падыходзіў, ён звонка, з эхам, не даваў пад'езду сумаваць. Дык мне было дастаткова колькі разоў выказаць яму сваю незадаволенасьць (без крыку), і ён забыў на тую звычку. Вой, шмат магу апавядаць, ня ведаю больш разумнай сабакі, за мяне ён дакладна быў разумнейшы, а я вельмі разумны.:)

Жвір, жывёлы любяць логіку і паслядоўнасць - тады яны кемяць правілы гульні і таксама паводзяць сябе як разумныя.
Калі сабака нервовая, непаслухмяная, агрэсіўная, сцыцца, срэцца і ўсё грызе дзе заўгодна - гэта дыягназ гаспадару, ён альбо гістэрык з нестабільным настроем, альбо занадта мягкі і непатрабавальны.

за мяне ён дакладна быў разумнейшы, а я вельмі разумны.:)

ва ўсякім разе не сікаў суседцы на шыньён

умка, дык ён і гарэлку ня піў, калі што. Вельмі не любіў п'яных. Вось ніколі нікога не аблаяў, маўклівы такі быў да людзей, толькі калі празьмерна радваўся камусьці, дык мог цяўкнуць, кідаючыся да таго. Іншыя сабакі яхкаюць бывала, ва ўсе бакі, а ён ім не адказвае і робіць выгляд, што ўвогуле не заўважае іх... А вось калі хто нападпітку сустрэнецца,.. не, таксама не яхкаў на таго, проста рыкаў. Стане, поўсьць дыбам, і рычыць у той бок. На мяне ў такім стане, канечне, ня рыкаў, але й ня йшоў да мяне, ігнараваў, незадаволена й з дакорам... Аднойчы такім чынам нават выратаваў чалавека! Я пайшоў у краму амаль перад самым яе закрыцьцём, і ўзяў яго прагуляцца. Цёмна, другая палова восені, іду цераз ускраек парка, скарачаю шлях, лавачкі пустыя, наўкол нікога і дубарына, да начнога марозу справа йдзе. Раптам ён спыняецца, падаецца ўперад і пачынае рыкаць некуды ўбок. Я пачаў яго супакойваць, а той ня слухае мяне, працягвае сваё. Пайшоў я зірнуць, што яго ў такі стан прывяло. Аж там, метраў у 12-ці ад ходніку, у кустоўі чалавек ляжыць... Паспрабаваў да яго зьвярнуцца, той маўчыць, патрос за плячо - не рэагуе, але дыхае, значыць у сьвядомасьці. Смурод такі, як нібы ён тыдзень бухаў а закусваў адным толькі часныком, але з ходніку не адчувальна было, мне не адчувальна... Выклікаў яму хуткую, бо хто ведае, можа там і большыя праблемы, ды й замерзьне чалавек за ноч. Тыя прыляцелі, разабраліся, пакрылі мяне тым і тым, за такі выклік, і хаця й круцілі насамі, але загрузілі яго, некуды адвезьлі... А ў краму я спазьніўся тады...

Крычаць на сабаку гэта як размахваць рукамі падчас размовы па тэлефоне.

сабака выхаваны ад маленькага ў хаце з людзьмі разумее кожнае слова і заўсёды разумее што благога зрабіў і разумее чаму крычаць, здаецца маеце кантакт з якімісьці недаразвітымі сабакамі ...