Цудоўна. Шмат чытаў Хэмінгуэя. Чамусьці найбольш трывала памяць павяртаецца да апавяданьня(усяго-та) "Сьнегі Кіліманджара",..хаця й іншае не забытае, але чамусьці гэта цягне да сябе асабліва.
А першае знаёмства з творчасьцю пісьменьніка адбылося ў 10-ці гадовым узросьце, "Стары й мора". Доўга захоўваў тую кніжыцу, бо была падорана (і падпісана мне) аднакласьніцай, але падобна, што згубіў, не знаходжу. Можа шчэ знайду, бо ня ўсё перапароў там.

Жвір,