Palaki praciahvajuć masava całavać ručku damam. Časam heta pryvodzić da kanfuzaŭ
Zdarajecca, što z razhonu całujuć ruki i mužčynam.
Parušeńnie pratakołu?
Padčas uračystaha adkryćcia adrestaŭravanaha sabora Notr-Dam u Paryžy prezident Polščy Andžej Duda pryvitaŭ pieršuju łedzi Francyi Bryžyt Makron pacałunkam u ruku.
Taki žest, kaža ekśpiertka pa etykiecie Alaksandra Pakuła, parušaje pratakoł dypłamatyčnaha etykietu, bo ŭ aficyjnych situacyjach nie pryniata całavać žančyn u ruku — piša polski partał Onet.pl.
Jana adznačyła, što polskija palityki časta vykarystoŭvajuć hety žest niezaležna ad palityčnaj prynaležnaści. Jon usprymajecca jak stary dobry polski zvyčaj, ale varta być aściarožnym, kab nie apynucca ŭ niajomkaj situacyi.
Žest Dudy daloka nie adziny vypadak takoha rodu. U 2018 hodzie sam prezident Francyi Emanuel Makron vykarystaŭ jaho ŭ dačynieńni da pieršaj łedzi ZŠA Miełanii Tramp.
Adnak padobnyja vypadki zastajucca redkaściu ŭ sučasnaj dypłamatyčnaj praktycy.
Lider PiS dva razy sprabavaŭ pacałavać ruku mužčynam
Zvyčaj całavańnia ruki žančynie moža mieć niečakanyja pabočnyja efiekty. Naprykład, u 2007 hodzie Jarasłaŭ Kačynski, jaki tady zajmaŭ pasadu premjer-ministra, ledź nie pacałavaŭ ruku Radasłava Sikorskaha.
Hety kurjoz zdaryŭsia z-za aŭtamatyzmu: Kačynski pierad hetym pryvitaŭ žančynu pacałunkam jejnaj ruki i pa iniercyi nakiravaŭsia da ruki Sikorskaha.
Refleks Sikorskaha vyratavaŭ situacyju — jon paśpieŭ prybrać ruku, pierš čym žest Kačynskaha byŭ zavieršany. Tym nie mienš, hety momant zaŭvažyli žurnalisty, što vyklikała šmat śmiechu i kamientaroŭ.
Cikava, što taki ž samy kanfuz paŭtaryŭsia jašče adzin raz, tolki z udziełam inšaha palityka. U 2014 hodzie, padčas prezientacyi kandydataŭ na budučyja miascovyja vybary, Kačynski ledź nie pacałavaŭ ruku adnamu z mužčyn-kandydataŭ.
Adnak hetym razam, pamiatajučy papiaredni dośvied, lidar PiS svoječasova zaryjentavaŭsia i pieravioŭ situacyju ŭ žart.
Tradycyja, jakaja hublaje aktualnaść
Zvyčaj całavać ruku maje doŭhuju historyju, jakaja pačałasia ŭ Ispanii. Adtul jon raspaŭsiudziŭsia ŭ Francyju i Italiju. Spačatku hety žest byŭ pryznačany tolki dla arystakratyi jak simvał pavahi i addanaści.
U Polščy jon atrymaŭ asablivuju papularnaść, staŭšy amal štodzionnym žestam, asabliva ŭ XX stahodździ, u tym liku ŭ časy PNR, kali ludzi padkreślivali svaje arystakratyčnyja tradycyi nasupierak savieckim paradkam, jakija im naviazvalisia.
Adnak u naš čas žest całavańnia ruki časta ŭsprymajecca jak sastareły i nie zaŭsiody vitajecca. U XXI stahodździ mnohija žančyny ličać jaho niedarečnym abo niesumiaščalnym z ducham roŭnaści.
U vyniku jaho vykarystańnie časta vyklikaje sprečki, asabliva ŭ mižnarodnym kantekście abo ŭ aficyjnych situacyjach.
Budučym kancleram Hiermanii moža stać multymiljanier. Što heta budzie značyć dla Jeŭropy?
Nacyi — heta archaizm, i treba pieraharnuć staronku? Zusim nie, śćviardžaje polski prafiesar
«Kostki ad ryby na talercy jon składaŭ akuratnaj jalinkaj». Biełarusy raskazali, što ich raźjušvaje ŭ partniorach
U hetaj krainie hramadskija tualety słaviacca čyścinioj. Ale nie viedaju, ci vy chacieli b, kab vašych dziaciej tak da hetaha pryvučali
Kamientary