Jaŭhien Andrejčyk rasčaravaŭsia ŭ palityčnym aktyviźmie: Ja bolš nie pracuju ź Biełaruśsiu
25-hadovy Jaŭhien Andrejčyk atrymlivaŭ adukacyju u Jeŭrasajuzie. U 2020-m jon dałučyŭsia da antyłukašenkaŭskich siłaŭ — pracavaŭ hałoŭnym redaktaram u inicyjatyvie Sašy Źvieravaj Voices from Belarus, a paśla ŭ Bajsole i ŭ Abjadnanym pierachodnym kabiniecie. Ciapier jon vystaviŭ u sacsietkach svoj prahramny dopis pra toje, što spyniaje svaju aktyŭnaść.
«Ja bolš nie pracuju ź Biełaruśsiu.
Napeŭna, farmuloŭka dziŭnaja, ale zaraz vy zrazumiejecie.
Biełaruski palityčny aktyvizm siońnia nahadvaje forum prychilnikaŭ staroj videahulni z aŭdytoryjaj 50 čałaviek anłajn. Jany niešta abmiarkoŭvajuć, arhanizujuć ivienty, ale kali da ich vypadkova zojdzie čužy čałaviek, jon navat nie zrazumieje, što i kaho abmiarkoŭvajuć hetyja ludzi.
Užo praź miesiac u Biełarusi novyja vybary. Ciapier u mianie nie zastałosia stanoŭčych emocyj ad pracy z palityčnymi aktyvistami abo arhanizacyjami ź Biełarusi. Mnie zdajecca, hetaja śfiera razvaliłasia. Razryŭ pamiž ludźmi ŭ krainie i dziejnaściu arhanizacyj staŭ nastolki vialikim, što racyjanalnaść hetaj pracy dla mianie prosta źnikła. Heta adbyvałasia pastupova.
Ja ŭspaminaju svoj entuzijazm, kali ludzi vychodzili na vulicy jašče pierad vybarami ŭ 2020. Tady ja padumaŭ: «Vaŭ! Akazvajecca, u nas stolki prahresiŭnych ludziej z padobnymi pohladami, i jany dumajuć hetaksama, jak i ja».
Z časam ja zrazumieŭ, što heta zusim nie pra adnadumcaŭ. Daloka nie ŭsie sapraŭdy chacieli taho, što my nazyvajem «dypłamatyčnymi źmienami». Bolš za toje, mała chto razumieje sens hetaha słovazłučeńnia.
Važna adznačyć, što ŭ mianie ŭ Biełarusi nie było surjoznych prablem. Ja žyŭ davoli kamfortna — značna kamfortniej za tych, čyje pravy mnie chaciełasia adstojvać.
Ja nie stanu kazać pra nieprafiesijnaść, taksičnaść i inšyja składanaści ŭ hetaj śfiery. Heta nie dziŭna: mnohija ludzi nie mieli dośviedu ŭ tym, čym stali zajmacca paśla 2020 hoda. Nie kažučy ŭžo pra niejki dośvied u mieniedžmiencie i vystrojvańni pracesaŭ.
Ale, viedajecie, niachaj usio heta isnuje chacia b u takim vyhladzie. Heta lepš, čym kali b ničoha nie było. Inšaja sprava, što heta ŭžo vyhladaje nie tak, jak pačynałasia, i ŭ hetym ja nie baču siabie. Mnie chočacca sfakusavacca na realnaści i rečach, jakija majuć krychu bolšaje značeńnie ŭ hety momant.
U hetaj śfiery zastajecca i šmat viadomych ludziej, ale ich namahańniaŭ niedastatkova. Nie tamu, što jany robiać mała, a tamu što znachodziacca ŭ takich umovach.
A ŭpeŭnienaść u tym, što Biełaruś stanie svabodnaj, mianie nie pakidaje. Prosta mnie zdajecca, što hetuju svabodu pryniasuć zusim inšyja ludzi. Nie tyja, jakich my viedajem zaraz».
Taćciana Zareckaja bolš nie estonskaja startapierka. Ciapier jana sprabuje stać pasiarednicaj inviestaraŭ u Saudaŭskaj Aravii13
Kamientary