Biełarus zdoleŭ pierakanać sud, što jaho pryznali pahrozaj dla biaśpieki Polščy biespadstaŭna
Hramadzianin Biełarusi źviarnuŭsia pa mižnarodnuju abaronu ŭ Polščy, ale atrymaŭ admovu: śpiecsłužby paličyli, što jon moža ŭjaŭlać pahrozu biaśpiecy dziaržavy. Tady mužčyna źviarnuŭsia ŭ sud, i toj pastanaviŭ skasavać pastanovu. Hety vypadak moža stać precedentam dla biełarusaŭ, piša Most.
Pra važny kiejs raskazaŭ Chielsinski fond pravoŭ čałavieka, jaki akazvaŭ biełarusu jurydyčnuju dapamohu pry abskardžańni.
Hramadzianin Biełarusi, imia jakoha nie paviedamlajecca, byŭ na radzimie aktyvistam apazicyi i źbieh z krainy razam z žonkaj i maci. Siamja źviarnułasia pa mižnarodnuju abaronu ŭ Polščy. Žonka i maci atrymali abaronu, a aktyvist — admovu.
Upraŭleńnie pa spravach inšaziemcaŭ pryznała, što biełarus maje padstavy dla abarony, ale nie nadała jaje, tamu što toj patencyjna moža ŭjaŭlać pahrozu nacyjanalnaj biaśpiecy. Padstavaj dla takoha rašeńnia byli zaklučeńni Ahienctva ŭnutranaj biaśpieki i Ahienctva raźviedki Polščy.
Pry razhladzie spraŭ ab mižnarodnaj abaronie ŭpraŭleńnie pa spravach inšaziemcaŭ zaŭsiody źviartajecca z zapytam u śpiecsłužby. Atrymanyja ad ich dakumienty, jak praviła, źjaŭlajucca sakretnymi. U hetym vypadku ni sam aktyvist, ni jaho ŭpaŭnavažanyja nie zmahli ź imi aznajomicca.
Aktyvist pasprabavaŭ abskardzić pastanovu ŭ Radzie pa spravach uciekačoŭ, ale tam paličyli admovu zakonnaj. Tady biełarus, pry dapamozie Chielsinskaha fondu pravoŭ čałavieka, padaŭ zajavu ab abskardžańni ŭ Vajavodski administracyjny sud u Varšavie.
Niehatyŭnaja acenka śpiecsłužbaŭ nie abaviazvaje admaŭlać u mižnarodnaj abaronie
Sud aznajomiŭsia z sakretnymi materyjałami, najaŭnymi ŭ spravie, i vyrašyŭ, što niama istotnych padstaŭ dla pryznańnia mužčyny niebiaśpiečnym dla dziaržavy abo hramadstva. Akramia taho, sud pryznaŭ, što niehatyŭnaja acenka śpiecsłužbaŭ sama pa sabie nie abaviazvaje kiraŭnika Upraŭleńnia pa spravach inšaziemcaŭ admaŭlać zamiežniku ŭ mižnarodnaj abaronie.
«Orhany, jakija razhladajuć zajavy ab pryznańni mižnarodnaj abarony, robiać aŭtanomnuju acenku, nie budučy abmiežavanymi nijakimi papiarednimi administracyjnymi rašeńniami, pryniatymi ŭ dačynieńni da inšaziemca. […] Padobnaja pazicyja orhanaŭ, jakija pieradajuć infarmacyju ŭ dačynieńni da inšaziemca, zhodna z zakonam ab mižnarodnaj abaronie, nie źjaŭlajecca abaviazkovaj dla orhanaŭ i nie pavinna być dastatkovaj, kali nie źjaŭlajecca dastatkova kankretnaj», — havorycca ŭ rašeńni suda.
Chielsinski fond pa pravach čałavieka vykazaŭ aściarohu, što praktyka, pry jakoj inšaziemcy nie mohuć aznajomicca z datyčnymi ich zasakrečanymi dakumientami, moža pryvodzić da złoŭžyvańniaŭ z boku dziaržaŭnych orhanaŭ.
U pieršym paŭhodździ 2024 hoda Polšča nadała mižnarodnuju abaronu 1,4 tys. biełarusaŭ, niehatyŭnyja rašeńni vyniesienyja pa 50 spravach.
«Samaje hałoŭnaje ciapier — zabiaśpiečvać subjektnaść Biełarusi». Franak Viačorka raskazaŭ, ci jość stratehija ŭ demsiłaŭ i na što ŭpłyvaje Cichanoŭskaja
Praz zakanadaŭčuju pastku biełaruskija abituryjenty ŭ Polščy ryzykujuć zastacca bieź miescaŭ u VNU
«Padumała, što mianie departujuć u Biełaruś». Jak biełaruska padarožničaje pa ES z ženieŭskim pašpartam i dzie ŭ jaje ŭźnikli prablemy
Kamientary