heta viadomy mietad i dla darosłych. naprykład kali chto chvalujecca pierad tym jak skazać tost, vystupić na publicy, treba ujavić što ty siarod dziaciej ci małpaŭ. tady čałaviek stanie upeŭnienym

Pamiataju, jak u treciaj klasie ŭ nas pavinien byŭ być adkryty ŭrok. Nastaŭnica vybrała apaviadańnie pra košyk ź jałovymi šyškami dla čytańnia pa ralach, a mianie pryznačyli čytać za Dahni Pedersen. Pa pryčynie taho, što ja chvareła, i nia čuła, jak hetaje proźvišča vymaŭlała nastaŭnica, na repetycyi ja pračytała tak, jak napisana ŭ knižcy pa-rasiejsku: Dahni Piediersien. Usia klasa pačała rahatać, ja nia viedała pryčyny. Nastaŭnica papraviła, što pravilna vymaŭlać Pedersen. Ale Dahni Pedersen i Edvarda Hryha ja zapomniła na ŭsio žyćcio.

Žienu by takuju kak sobačka. Ty hovoriš, a ona mołčit.