Bondarava pabačyła niedachop patryjatyzmu ŭ arhanizacyi, jakoj kiruje Viktar Łukašenka
Viadomaja danosčyca Volha Bondarava śpiecyfična adhuknułasia na navinu, što z 9-ci biełaruskich barcoŭ, jakija zdabyli alimpijskija licenzii, na Alimpijadu ŭ Paryž zmoža adpravicca tolki adzin. Heta stała dla jaje padstavaj jašče raz «patorhać za vusy tyhra».
Abjektam, na jaki skiravanaje abureńnie Bondaravaj, staŭ zusim nie Mižnarodny alimpijski kamitet, jaki pryniaŭ rašeńnie ad niedapuščeńnie biełaruskich spartsmienaŭ. Jana nazyvaje «mankurtami» samich hetych spartsmienaŭ, jakija, na jaje dumku, «dziela mahčymych zachodnich alimpijskich plušak raśpisalisia ŭ dobraachvotnaj admovie ad takoha paniaćcia, jak patryjatyzm i honar hramadzianina».
Asabliva ž dastałasia adzinamu biełarusu, jaki pratačyŭsia praz vuzkaje pieradalimpijskaje sita i ciapier adpravicca, jak vykazałasia Bondarava, «da pacukoŭ i kłapoŭ».
Jana pahardliva biare słova «biełarus» u dačynieńni ad Abubakara Chasłachanava ŭ dvukośsie, ličačy, što «hetamu što hierb, što ściah, što himn naš, dziaržaŭny — pa barabanu było pieršapačatkova, pa ŭsioj bačnaści, a ciapier-to ŭžo tym bolš. Jedzie zarablać, choć pad ściaham Surynama».
Choć hety ŭradženiec Dahiestana pryjechaŭ u Biełaruś nie niadaŭna, a žyvie ŭ joj ź dziacinstva.
Ale hałoŭnaje — naprykancy Bondarava aśmieliłasia žorstka najechać na Nacyjanalny alimpijski kamitet, jaki ŭznačalvaje rodny syn Alaksandra Łukašenki Viktar.
«Pažadajem NAK RB uzmacnić patryjatyčna-prapahandysckuju pracu ŭ pieršuju čarhu siarod siabie lubimych, kab choć u kahości zaradziłasia razumieńnie taho, što ŭsich jeŭrahrantaŭ ad CUR nie zachapaješ. I miły imi ŭ narodzie nie budzieš», — dziorzka piša Bondarava, kanstatujučy «razłažeńnie idej patryjatyzmu ŭ nacyjanalnym sporcie».
Volha Bondarava ŭ svajoj prarasijskaj i antybiełaruskaj rytorycy ŭžo nie pieršy raz dazvalaje sabie čaplać navat členaŭ siamji Alaksandra Łukašenki. Raniej jana publična nazvała jahonuju niaviestku Hannu Łukašenku (tvorčy psieŭdanim Hanna Siałuk) «bečebeskaj i zmaharkaj», za što paźniej musiła taksama publična prabačacca, choć i biez naležnaj pavahi.
Bondarava paprasiła prabačeńnia za Siałuk, ale zrabiła heta biez naležnaj pavahi
«Ja nie viedała, chto jana takaja». Bondarava apraŭdvajecca za najezd na niaviestku Łukašenki
Bondarava nazvała niaviestku Łukašenki bečebieskaj i zmaharkaj
Bondarava paskardziłasia Piarcovu na karupcyju ŭ Minkulcie — jaje skarhu spuścili ŭ Minkult
«Uvarvalisia z dručkami». Śviedka raskazaŭ, jak siłaviki źbili aŭtaślesara ź Viciebska. Praz hod toj pamior8
Kamientary
Albo dach u hetaj Z-manjačcy sarvała kančatkova. I padajecca, što mienavita druhoje.
Bo Hanna Siałuk - žonka Dzimy Łukašenki. Tyj cicha pilić hrošy ź BiełAZu dy atrymlivaje adkaty z usich biełaruskich biznesaŭ łatarej i kazino, ale ŭ kryvavych spravach nie zaŭvažany i imkniecca ŭ ŚMI nie śviacicca. I ŭsio ž taki Bondaravaj daviałosia vybačacca, chaj i biez "naležnaj pavahi" da trubadurcy poźniaha łukašyzmu.
A hienierał-admirał Vicia Łukašenka - tut zusim inšaja sprava. Pad im ASAM. Prynamsi kryvi mihrantaŭ na rukach ASAMu zvyš dachu. I naŭradci tamtejšyja hałavarezy zrazumiejuć, kali niejkaja tam darmajedka-kantrabandystka biespakaranna pałošča ichnaha faktyčnaha kamandzira, a tyj nie adkazvaje. Bo kali siońnia mahčyma makać jaho, to zaŭtra dach moža źniknuć i ŭ ich.
Chmary nad Bondaravaj ŭsio nižej i nižej.