«Milicyjanty heta zaachvočvajuć, zaprašajuć na słužbu, padtrymlivajuć». U Salihorsku chłopiec chodzić pa vulicy ŭ kiepcy PVK «Vahnier»
Jahor žyvie ŭ Salihorsku. Častkaj jaho paŭsiadzionnaha harderoba źjaŭlajecca biejsbołka z emblemaj rasijskaj PVK «Vahnier».
Jahor raspavioŭ, jak da takoha stylu staviacca navakolnyja i siłaviki, i ci nie ŭźnikajuć palityčnyja sprečki.
Na chłopca źviarnuła ŭvahu vydańnie «Slutskgorod». Jano pacikaviłasia, jak da takoj kiepki staviacca navakolnyja, i ci nie było z-za jaje prablem ź milicyjaj.
Jahor śćviardžaje, što jon ni razu nie sustrakaŭsia z krytykaj abo niehatyvam u svoj adras z-za biejsbołki.
«Dzieci maładziejšyja, asabliva hadoŭ 15-16, kali bačać, naadvarot, padtrymlivajuć, radujucca», — kaža chłopiec.
Pry hetym niekatoryja darosłyja ŭsio ž zadajuć pytańni — u takim vypadku Jahor adkazvaje, što nie maje nijakaha dačynieńnia da PVK «Vahnier» i nie ŭdzielničaŭ u vajnie.
Pa słovach chłopca, pazityŭna staviacca da emblemy pryvatnaj vajennaj kampanii milicyjanty.
«Supracoŭniki milicyi, kali bačać, dziviacca, zaprašajuć da siabie na słužbu. Jany heta zaachvočvajuć, ich nie turbuje, jany navat padtrymlivajuć časam. Mohuć dapamahčy. Tamu ŭsio dobra», — zajaŭlaje chłopiec.
Žychar Salihorska kaža, što emblemu «Vahniera» moža śmieła nasić, a voś «zabaronienyja» — nie varta.
«Ja viedaju čałavieka, jaki nasiŭ «zabaronienuju» emblemu, jaho złavili i dali nie vielmi maleńki štraf, vielmi surjozny. Jon dahetul jaho byccam by nie apłaciŭ, ja ź im daŭno nie mieŭ znosin», — raspavioŭ chłopiec.
Pra jakuju mienavita «zabaronienuju» emblemu idzie havorka, Jahor nie patłumačyŭ.
Za kamientary i ŭdzieł u pratestach zatrymali brata palitviaźnia. Jon niadaŭna viarnuŭsia z Polščy2
Kamientary