Suvoraja štodzionnaści dziaržaŭnaje žyviołahadoŭli.
Ad mety, jakaja nia mieścicca ŭ hałasie, vyvodzić niebiaśpiečnaha drapiežnika ŭ žabrackaj krainie, da realizacyi. Da taho ž nieistotna, sapraŭdy katy pajeli hetuju hidotu, ci staršynia krakadziłavaha saŭhasu pašyŭ sa skury čaravikaŭ, a skinuŭ na "złačynnych" kotak.
Nie paŭziraŭsia jašče na voks populi, cikava, jakich mordaŭ nastavili čytačy. Nie ździŭlusia, što z prakrakadyłavaj padvodkoj žałaślivych

QED, biadujuć pa ikłatych niebiaśpiečnych hadach.
Empatyčnyja ludzi, što skazać, nieŭzabavie i kurahadoŭlu ŭ kletkach, i łasosievyja fermy sabie zabaroniać "nadz[jonnym zakonam" z "humanistyčnych" pamknieńniaŭ. Jadućmuć travu i žukoŭ, a fermy buduć z čyrvonaknižnymi jadavitymi pavukami, źmiejami dy krakadziłami

Kašačyja pracavali na pierspiektyvu. Ich zadaūbala !