«Parabała Łukašenki»: hety artykuł rasijskaha Forbes Kreml prymusiŭ vydalić. Pierakazvajem jaho źmiest
Rasijski Forbes apublikavaŭ, ale ŭ chutkim časie vydaliŭ vialiki artykuł z analizam dziejańniaŭ i situacyi Alaksandra Łukašenki, a taksama płanaŭ Kramla ŭ adnosinach da Biełarusi. Ale artykuł zachavaŭsia ŭ veb-archivie.
Aŭtar artykuła — śpiecyjalist pa postsavieckaj prastory, ekśpiert Fondu Karniehi za mižnarodny mir Kirył Kryvašejeŭ analizuje apošnija čatyry hady praŭleńnia Łukašenki i prychodzić da vysnovy, što dyktatar abmianiaŭ suvierenitet krainy na praciah svaich ułasnych paŭnamoctvaŭ.
Kryvašejeŭ adznačaje, što «toje, što pabudavaŭ Łukašenka na praciahu svajho biahučaha terminu, — heta mienavita Biełoruśsija». Praŭda, niezrazumieła, ci heta savieckaja, ale nie sacyjalistyčnaja respublika, ci asacyjavanaja z Rasijaj dziaržava.
Pakul nie pajšli tanki
Aŭtar nahadvaje, što da lutaha 2022 hoda ŭ krainie išli razmovy ab zamienie zvykłaj sistemy ŭłady «kalektyŭnym Łukašenkam» — Usiebiełaruskim narodnym schodam.
U toj čas Łukašenka zrabiŭ taksama zajavu ab tym, što «ŭ novaj kanstytucyi ja z vami prezidentam pracavać nie budu. Tamu supakojciesia, spakojna heta pieranoście».
Jak piša aŭtar, biełaruskaje hramadstva nie vieryła ŭ ščyraść dyktatara. «Ale ź inšaha boku, spudzić choć niejki namiok na pieramieny taksama nie chaciełasia», — miarkuje ekśpiert.
Toje, nakolki Łukašenka ŭ pieryjad pamiž 2020 i 2022 hadami na samoj spravie dapuskaŭ mahčymaść pakinuć pasadu prezidenta, my daviedajemsia nie chutka. Na pohlad aŭtara, pra heta, moža być, napiša ŭ svaich miemuarach małodšy syn Łukašenki Mikałaj.
Ale, pa ŭskosnych prykmietach viadoma, što na pieršych parach lehitymnaść biełaruskich uładaŭ biantežyła navat Maskvu. Aŭtar nahadvaje, što Siarhiej Łaŭroŭ tady havaryŭ, što vybary 2020 hoda prajšli «nieidealna» i padšturchoŭvaŭ Minsk da sastupak apazicyi.
Da kraju prorvy i nazad
Kryvašejeŭ adznačaje, što pieršapačatkova i biełaruskaja apazicyja spadziavałasia na supracoŭnictva z Kramlom. Tym bolš, što ŭ Maskvie praciŭnikaŭ Łukašenki chapała, asabliva ŭ ekanamičnym błoku. Ale paśla taho, jak hałoŭnymi zamiežnymi partniorami apazicyi stali Polšča i Litva, «svaje i čužyja vyznačylisia kančatkova».
Kantakty z Maskvoju z metaj paŭpłyvać na Łukašenku ŭ raźviazanym mihracyjnym kryzisie padtrymlivali i zachodnija dypłamaty.
«Łukašenka ŭzoru 2021 hoda ŭsprymaŭsia na Zachadzie jak chulihanisty padletak, a Uładzimir Pucin — jak nieidealny, ale zdolny na damovy darosły, jaki moža na jaho paŭpłyvać», — piša aŭtar.
Adnak ź lutaha 2022 hoda Pucin u vačach zachodnich palitykaŭ «pierastaŭ vyjhryšna hladziecca na fonie svajho epatažnaha kalehi, a Łukašenka de-fakta straciŭ zamiežnapalityčnuju subjektnaść…. Chto prydumaŭ słova «minskva» — nieviadoma, ale jano vielmi dakładna adlustroŭvaje realnaść abiedźviuch krain».
Aŭtar piša, što za dva hady «śpiecapieracyi» Łukašenka paśpieŭ namacać punkt apory i ciapier śćviardžaje, što maje padtrymku 87% nasielnictva, što na 7% bolš, čym jon davaŭ sabie ŭ 2020 hodzie. Ale našmat važniej toje, što jon ćviorda ŭtrymlivaje manapoliju ŭłady ŭnutry krainy. Vybary ŭ parłamient prajšli, i «zdajecca, što samaja strašnaja pahroza za ŭsiu karjeru biełaruskaha lidara minuła».
Adnak, adznačaje Kryvašejeŭ, takoje adčuvańnie pamyłkovaje. «Pryviazaŭšy siabie da palityčnaha cieła Uładzimira Pucina, Łukašenka ščylna źviazaŭ svoj los z vynikam ukrainskaha kryzisu». U takoj situacyi maksimum, što jon moža atrymać ad novaha prezidenckaha terminu — jašče piać hadoŭ u roli hienierał-hubiernatara «zachodniaha farposta Rasii».
Varyjantaŭ vyjści ź situacyi, jakaja skłałasia, piša Kryvašejeŭ, nie prahladvajecca. Łukašenka moh by pradstavić siabie ŭ jakaści zakładnika Kramla, jaki nie mieŭ vybaru. Ale heta moža być tolki ŭ vypadku niaŭdałaha dla Maskvy zaviaršeńnia «śpiecapieracyi». Ciapier ža Łukašenka — «adnaznačny bienieficyjar aktualnaha stanu rečaŭ, jaki pieraradziŭsia ŭ novym abliččy».
Čytajcie jašče:
My nie bačym nijakich prykmietaŭ padrychtoŭki da tranzitu ŭłady Łukašenkam — palitołah
-
«Ja tupiŭ. I sumniavaŭsia. I rvaŭsia pamiž niekalkimi pačućciami. I ciapier mnie soramna». Kranalnaj historyjaj padzialiŭsia biełaruski śviatar
-
Praŭładny błohier pachvaliŭsia, što atrymaŭ śmiešny majomasny padatak. Ale ŭ kamientaryjach jaho prymusili raskryć praŭdu
-
Franaka Viačorku ŭklučyli ŭ śpis «terarystaŭ»
U čatach Kalinkavičaŭ raspaŭsiudžvajecca VIDEA, jakoje zafiksavała padzieńnie bieśpiłotnika1
Kamientary