Sachaščyk-małodšy raskazaŭ, čamu nie pajšoŭ vajavać i jak biełaruskaja armija ŭsprymie siłavy scenar vyzvaleńnia
U novym vypusku «Tok» Alaksandr Sachaščyk padzialiŭsia svaimi nazirańniami za biełaruskimi dobraachvotnikami va Ukrainie.
Jak u biełaruskim vojsku ŭsprymajuć siłavy scenar vyzvaleńnia Biełarusi
Pa słovach Alaksandra Sachaščyka, ničoha dobraha kalinoŭcaŭ i ŭsich inšych, chto sa zbrojaj pojdzie vyzvalać Biełaruś, nie čakaje. Jamu b chaciełasia, kab da takoha scenara sprava nie dajšła. Sachaščyk ličyć, što treba šukać inšyja varyjanty.
«Zadača ŭ biełaruskich vajennych — abaraniać svaju krainu. U hetym kantekście kalinoŭcy i ŭsie inšyja ludzi, jakija robiać dastatkova radykalnyja zajavy na hety rachunak, usprymajucca jak praciŭnik. Adpaviedna i adnosiny».
Sachaščyk adznačyŭ, što jakija b acenki chto ni davaŭ biełaruskim Uzbrojenym siłam, samaje bolšaje, što atrymałasia b pry siłavym scenary, heta zaniać adzin-dva pamiežnyja rajonnyja centry.
Razam z hetym Alaksandr Sachaščyk zapeŭniŭ, što vielmi pavažaje tuju rabotu, što robiać chłopcy z Pałka Kalinoŭskaha, Biełaruskaha dobraachvotnickaha korpusa i desantna-šturmavoj roty:
«Usie dobraachvotniki, jakija ciapier vajujuć u składzie ŭkrainskaha siłavoha błoku, robiać nasamreč vialikuju rabotu. Jaje vynik pakaža čas. Dumaju, što minimalnym budzie toje, što Biełaruś nie budzie vypłočvać reparacyi».
Paraŭnańnie bajcoŭ Sił śpiecyjalnych apieracyj i biełaruskich dobraachvotnikaŭ
Alaksandr Sachaščyk miarkuje, što bajcy Sił śpiecyjalnych apieracyj u adroźnieńni ad dobraachvotnikaŭ «majuć sistemu bajavoj padrychtoŭki, cykličnaść, u ich jość siły, srodki».
Kali aceńvać dobraachvotnikaŭ, to na siońnia va Ukrainie niekalki takich farmiravańniaŭ, jakija roźniacca kolkaściu bajcoŭ. Alaksandr Sachaščyk raspavioŭ pra bajcoŭ desantna-šturmavoj roty:
«Kali padraździaleńnie farmavałasia, nami było zajaŭlena, što akcent budzie stavicca na technałahičnaść, sučasnuju ekipiroŭku, uzbrajeńnie, źbieražeńnie čałaviečych žyćciaŭ i dasiahnieńnie maksimalnaha bajavoha patencyjału małoj kolkaściu ludziej. Na siońnia asabisty skład roty ŭzbrojeny i ekipiravany nie horš za topavyja elitnyja padraździaleńni Rasii, Ukrainy ci Zachadu».
Čamu sam nie pajšoŭ vajavać
Sachaščyk-małodšy nie dumaje, što abaviazak kožnaha vajennaha čałavieka iści na vajnu. «Heta asabistaje rašeńnie kožnaha. Ja vielmi pavažaju ludziej, jakija zrabili hety krok, ale asabista dla siabie ja nie liču heta nieabchodnym ciapier. Maja vajna jašče budzie napieradzie.
Kali zazirnuć u našu historyju, to kali nie kožnaje pakaleńnie, to praz pakaleńnie ŭsie mužčyny praź niejkuju vajnu prachodziać. Tamu ja nikudy nie śpiašajusia. Liču, što ja ciapier zajmaju toje miesca i pasadu, jakija prynosiać najbolšuju karyść našaj ahulnaj spravie».
Hladzicie całkam:
-
U čatach Kalinkavičaŭ raspaŭsiudžvajecca VIDEA, jakoje zafiksavała padzieńnie bieśpiłotnika
-
«Ja tupiŭ. I sumniavaŭsia. I rvaŭsia pamiž niekalkimi pačućciami. I ciapier mnie soramna». Kranalnaj historyjaj padzialiŭsia biełaruski śviatar
-
Praŭładny błohier pachvaliŭsia, što atrymaŭ śmiešny majomasny padatak. Ale ŭ kamientaryjach jaho prymusili raskryć praŭdu
Kamientary
I da tiaho ž. Nijakija bajavyja dziejańni nie buduć stanoŭča ŭspryniaty ŭ samoj Biełarusi, navat praciŭnikami Łukašienki.