«Ja ŭrešcie rastaŭ i zakachaŭsia». Dźvie historyi biełarusaŭ, jakija paznajomilisia ź dziaŭčatami ŭ siecivie, a tyja akazalisia machlarkami
Biełarus raskazaŭ na svajoj staroncy ŭ fejsbuku historyju anłajn-znajomstva ź dziaŭčynaj: praz šmat tydniaŭ aktyŭnaj pierapiski (aktyŭnaj chutčej ź jaje boku) chłopiec zapadozryŭ, što jaho surazmoŭnica — machlarka. CityDog.io paprasiŭ dazvołu na publikacyju jaho historyi (na ŭmovach ananimnaści) i dapoŭniŭ inšaj.
Historyja pieršaja: «Jana pastaviła mnie ŭltymatum: albo ja pakažu, što daviaraju joj, albo jana nie zmoža sa mnoj razmaŭlać»
— Paznajomiŭsia z azijatkaj u internecie, — raskazvaje Ryhor (imia źmieniena, kantakty hieroja jość u redakcyi CityDog.io). — Jaje miesca znachodžańnia było ci to ŭ Piciery, ci to ŭ Kalininhradzie, a numar u WhatsApp — brytanski.
Ja adrazu staviŭsia da ŭsiaho hetaha skieptyčna, tamu što nie baču sensu znajomicca s kimści ź inšych haradoŭ i krain, z kim nielha sustrecca, a tolki miesiacami pierapisvacca. Tym nie mienš, dziaŭčyna prajaŭlała entuzijazm, i ja vyrašyŭ padtrymać razmovu ź cikaŭnaści.
Jana pradstaviłasia brytankaj kitajskaha pachodžańnia. Naradziłasia ŭ Hankonhu, ź siamjoj emihravała ŭ Brytaniju. Pierapisvalisia na ruskaj movie, chacia jana jaje nie viedała i karystałasia huhł-pierakładčykam.
Kali daviedałasia, što ja biełarus, to spytałasia, u čym roźnica pamiž Biełaruśsiu i Rasijaj. Viadoma, ja nie zmoh pakinuć takoje važnaje pytańnie biez razhornutaha adkazu, asabliva paśla jaje zajaŭ pra dobruju palityku Pucina. Zmarnavaŭ šmat času i nastračyŭ hihanckija paviedamleńni pra adnosiny Biełarusi, Rasii, Ukrainy, a taksama Kitaja i Brytanii z histaryčnymi adsyłkami.
Potym padumaŭ, što na inšym kancy lohka moža być kadebešnik, i dadaŭ, što spadziajusia, što jana — nie jon, bo ja tam panapisvaŭ usialakaha. Tak, heta zvyčajnaja biełaruskaja paranoja, vypracavanaja ŭ biełarusaŭ dziesiacihodździami, ź jakoj rasijanie śmiajalisia i prykałvalisia, a siońnia im samim nie da śmiechu. Jana zaśmiajałasia i adkazała, što joj stała ciapier usio bolš zrazumieła, bo jana nie razumieła, čamu «paśla abjadnańnia Rasii i Biełarusi biełarusy praciahvajuć zmahacca».
Naša hutarka ciahnułasia tydniami. Inicyjatyvu ŭ asnoŭnym prajaŭlała jana: zyčyła mnie dobraj ranicy i dobraha viečara, raspytvała pra spravy i ŭsio astatniaje. Ja z-za svaich spraŭ nie paśpiavaŭ za jaje aktyŭnaściu.
Čaściej za ŭsio ŭ našych hutarkach raskazvaŭ pra svajo žyćcio, prafiesiju, a jana pra siabie amal ničoha. Akazałasia, što jana ŭ Maskvie. My trochi abmieńvalisia fatahrafijami.
Adnojčy ja abmoviŭsia, što pakutuju ad ciažkaj formy prakrastynacyi i zusim nie mahu pracavać. Jana spytałasia, ci nie sprabavaŭ ja atrymlivać pasiŭny dachod, i skazała, što jana zajmajecca niejkimi apieracyjami na anłajn-biržy i moža mianie navučyć, jak joj karystacca, bo tam usio prosta. Ja adkazaŭ, što ja mastak pa žyćci i ŭsie hetyja spravy dalokija ad mianie, ale ž ja nie vyklučaju, što niekali mahu pasprabavać razabracca ŭ hetym.
Darečy, niekalki hadoŭ tamu ja razabraŭsia ŭ krypcie, rabiŭ kašalki, abmieńvaŭ i kuplaŭ za jaje. Ale jana byccam by zrazumieła moj adkaz jak «tak» i praź dzień pačała nastojliva prapanoŭvać zarehicca na niejkaj anłajn-biržy.
Paśla niekalki maich vietlivych admoŭ i pieranosaŭ jana aburyłasia i pačała litaralna presavać mianie — ja ździviŭsia, bo nie razumieŭ, što zdaryłasia. Ja dumaŭ: albo heta jaje zavualavanaja sproba vyklikać u mianie inicyjatyŭnaść da jaje, albo jana nieadekvatnaja ci, moža, heta niejkaja jaje kulturnaja asablivaść.
U vyniku jana pastaviła mnie ŭltymatum: albo ja pakažu, što daviaraju joj, i pasprabuju zrabić, što jana prosić, albo jana bolš nie zmoža sa mnoj razmaŭlać. Viadoma, ja afihieŭ ad takoj niespadziavanki na pustym miescy, sprabavaŭ niekalki razoŭ joj usio ščyra i zrazumieła patłumačyć, ale našy znosiny raptam abarvalisia.
Prajšoŭ tydzień, i vypadkova ja traplaju na vypusk-rasśledavańnie na YouTube-kanale «Aściarožna, Sabčak!» pra toje, jak u Brytanii adzin ispaniec paznajomiŭsia ŭ tyndary z rasijskaj dziaŭčynaj, jakaja byccam by žyvie ŭ inšym horadzie ŭ Brytanii. U ich zaviałasia burnaja pierapiska, amal što raman ź videapaviedamleńniami, i ŭ niejki čas jana prapanavała jamu zarabić na kryptabiržy.
Jon va ŭsio heta ŭciahnuŭsia, pavieryŭšy joj, ukłaŭ spačatku nievialikija hrošy i sapraŭdy atrymaŭ niejki prybytak. Potym pavialičvaŭ sumu ŭkładu, uciahnuŭ u spravu svaich siabroŭ, i raptam usio skončyłasia — chłopiec zhubiŭ 40 tysiač dołaraŭ. Tut ja ŭspomniŭ i pra inšuju niadaŭniuju navinu pra biełaruskaha chłopca, padkavanaha ŭ krypcie, jakoha amal što takim ža čynam raźviała niejkaja dziaŭčyna na vialikija hrošy. I tut u mianie ŭsio stała na svaje miescy.
Ciapier spytaŭ u hetaj kitajanki, ci hatova jana praciahnuć sa mnoj znosiny biez zakranańnia temy biržy. Jana, viadoma, adkazała, što nie moža razmaŭlać z tym, chto joj nie daviaraje. Ja pajšoŭ naŭprost i spytaŭ, ci nie machlarka jana.
Viadoma, jana adkazała, što ja fantazior i ŭ mianie niama nijakich padstaŭ dla hetaha. Tady ja padrabiazna raskazaŭ pra hetu schiemu i spytaŭ, ci adhadaŭ ja jaje płany. Jana pastaviła łajk pad hetym paviedamleńniem, ale praciahnuła ŭchilacca ad adkazu. Napisała, što adkaža mnie paźniej.
Historyja druhaja: «Mnie stała vielmi baluča — ja zrazumieŭ, što heta razvod i machlarstva»
— Paznajomiŭsia ja z Alinaj dzieści ŭ sakaviku 2023 hoda, — raskazvaje Rusłan pra svoj niaŭdały dośvied znajomstva ŭ tyndary. — Heta była vielmi pryhožaja 24-hadovaja dziaŭčyna. Mianie adrazu trochi źbiantežyła, što jana znachodzicca ŭ Amsterdamie, a ŭ mianie staić u tyndary abmiežavańnie na adlehłaść, zdajecca, kala 80 km.
I znosiny adrazu nie vielmi zaviazvałasia: ja choć i byŭ vietlivy, ale hučali notki sarkazmu — navošta ja takoj pryhožaj dziaŭčynie, dy jašče i tak daloka, 1800 km? Ale jana pryhoža i piśmienna pisała na ruskaj movie — ja zacikaviŭsia.
Raskazała, što jana rodam z Novasibirska, ale źjechała ŭ 17 hadoŭ vučycca va ŭniviersitet u Niderłandach. U 2023 hodzie tata — dastatkova zabiaśpiečany čałaviek — dapamoh joj kupić tam kvateru.
Jana mnie adrazu ž vysłała fota: kvatera pafarbavanaja i aformlenaja ŭ tych ža tonach i styli, jak ja lublu, i vielmi padobnaja da majoj. Heta była pieršaja cahlinka ŭ našych adnosinach, ci klučyk da majho serca. U nas navat uvachodnyja dźviery byli amal adnolkavyja (choć ja rabiŭ pad zamovu sa svaim malunkam davoli darahija dźviery, bolš nidzie takija ž nie bačyŭ) — supadzieńnie było vielmi niezvyčajnym i ramantyčnym.
Ja byŭ naściarožany ŭ pačatku znosin, ale jana prosta adrazu pačała z hałasavych paviedamleńniaŭ. Naprykład, raskazvała pra nadvorje ŭ siabie ŭ horadzie: ja dadaŭ u svaju prahramu Amsterdam i spraŭdžvaŭ — usio było dakładna tak, jak jana i kazała.
Tak, u pačatku znosin ja tak i napisaŭ joj, što ciapier šmat machlarak, jakija prosiać hrošy za sustreču i inšaje. Jana davoli spakojna na heta adreahavała, skazała, što ŭ ich takoha niama i joj trochi kryŭdna, što ja pra jaje tak padumaŭ. Ale tut ža adznačyła, što ja maju prava, bo zusim jaje nie viedaju.
Znosiny byli zusim nie padobnyja na znosiny z našymi dziaŭčynkami: nie było anijakich składanaściaŭ i pravierak, ci hatovy ty na heta ci na toje. Na žal, našy dziaŭčaty, ź jakimi ja mieŭ znosiny (nie mahu skazać za ŭsich), tak uładkavanyja, što šmat razoŭ praviarajuć tvaju płaciežazdatnaść, a nie zacikaŭlenaść. Ale jana była inšaj, joj ničoha nie treba było ad mianie.
Alina kazała, što pa prafiesii jana nutrycyjołah, padtrymlivaje pravilnaje charčavańnie dla zdaroŭja i narmalnaj masy cieła. Ja z hetym znajomy. Byvała, jana vysyłała mnie videa śniadanku ci viačery, i ja źviarnuŭ uvahu, što na videa jaje ruki byli z tym ža piarścionkam, što i na fotkach, jakija jana dasyłała.
Tak, jana nie pryznavałasia mnie ŭ kachańni, ale jaje znosiny byli nastolki ciopłymi, što ja ŭrešcie rastaŭ i zakachaŭsia. My vielmi šmat razmaŭlali kožny dzień hałasavymi pra ŭsio. Moža, tamu, što jana nahadała mnie dziciačaje kachańnie: taksama błakitnavokaja chudzieńkaja dziaŭčynka z ščylnym kare i taksama błandynka, jak maja Sofa ź dziacinstva. Nie viedaju, jak tak zdaryłasia.
U vyniku my pačali damaŭlacca pra sustreču, ja padaŭ dakumienty na vizu i rychtavaŭsia jechać u Niderłandy na niekalki tydniaŭ. Jana skazała, što, kali ja nie znajdu dastupnaje žyllo, jana mnie dapamoža. A kali nie zadavolić, to ja zmahu pažyć u jaje.
Ja ŭžo pradčuvaŭ dva tydni znosin z kachanaj dziaŭčynaj, pakul adnojčy nie spytaŭ: «Jak ty dazvalaješ sabie stolki padarožničać?» Jana abjeździła ŭsie paŭdniovyja krainy — Małajziju, Sinhapur, Tajłand, Filipiny, Kambodžu.
Alina skazała, što jaje prafiesija — heta chobi, a zarablaje jana na biržy. I pa maich pytańniach skinuła mnie vypisku pra svaje pastupleńni: byli dni, kali jana zarablała navat 2700 dalaraŭ u dzień. Heta i byŭ jaje asnoŭny dachod: «Ale ja ŭ hetym nie raźbirajusia, u mianie jość brokier Andreas, jon za mianie ŭsio robić za pracent. Kali chočaš, ja vas paznajomlu», — kazała jana.
Ja naściarožyŭsia, ale nienadoŭha: dumaŭ, što ŭ nas ź joj budzie vočnaje znajomstva ŭ Niderłandach. Ale praź niekalki dzion jana padniała temu sama: skazała, što ŭ Andreasa vyzvaliłasia miesca, bo jon nie moža vieści šmat inviestaraŭ, i kali ja nie suprać, to jon mnie patelefanuje i raskaža, jak možna adkryć rachunak.
Ja skazaŭ, što vielmi zaniaty i ciapier narmalna zarablaju, tamu mnie heta pakul niecikava. Viadoma, mnie heta nie spadabałasia, ja adčuŭ padvoch. Ja vielmi dobra baču i adčuvaju, dzie možna padmanuć.
Paśla hetaha jana raskazvała, jak zachapiłasia johaj i pravilnym charčavańniem, a praź jašče niekalki dzion ci tydzień znosin, kali ja amal pavinien byŭ atrymlivać vizu, jana raptam viarnułasia da biržy. Skazała, što ŭ Andreasa znoŭ jość volny čas i jon moža zaniacca maimi inviestycyjami. Mnie treba ź im pahutaryć u 21:00 pa našym časie.
Ja praihnaravaŭ i skazaŭ, što zaniaty. Mnie stała vielmi baluča: ja zrazumieŭ, što heta razvod i machlarstva. Ja nie adkazvaŭ, a jana pytałasia: «Jak ty? U ciabie niešta zdaryłasia? Čamu ty nie adkazvaješ?»
Tak i skončyłasia naša niaździejśnienaje kachańnie. Samaje cikavaje i niezvyčajnaje, što jana nie vydaliła mianie i nie zabłakavała, u mianie zastaŭsia jaje telefon i ŭsia pierapiska. Było žadańnie napisać ci patelefanavać joj.
Darečy, jana nie prajšła maju dadatkovuju pravierku, kali ja prapanavaŭ pahutaryć pa videasuviazi. Jana admoviłasia, ale ź jakoj pryčyny, nie pamiataju. Pakul uspaminaŭ hetuju historyju, vyrašyŭ joj napisać — pakul niama adkazu. Mahčyma, i nie budzie.
Voś takaja sumnaja historyja, zasnavanaja na žadańni kachać i być kachanym.
Kamientary
vielmi padobnaja da majoj. Heta była pieršaja cahlinka ŭ našych adnosinach, ci
klučyk da majho serca.