27 listapada pamior lidar hurta «Madera Chard Bluz», hitaryst i vakalist, aŭtar tekstaŭ i muzyki, talenavity mastak Juryj Michajłaŭ. Muzykant mieŭ bahatuju tvorčuju bijahrafiju, ale sam jon ličyŭ samym značnym svaim prajektam hurt «Madera Chard Bluz», jaki byŭ stvorany ŭ 2000-m i praisnavaŭ kala dvaccaci hadoŭ. Pra jaho na Budzma.org uspaminaje Jury Nieściarenka.
Z samaha pačatku isnavańnia «Madery» Jura racstaviŭ usie kropki nad «i» — jaho reziume jaskrava adlustroŭvała tvorčyja pamknieńni:
«Nie idučy za miascovymi škodnikami-šoubiznesmienami, «Madera Chard Bluz» uviała ŭ svaju prahramu jašče bolš niefarmatnyja tvory. Nikoha nie bajučysia, ni pierad kim nie ścielučysia, hurt rok-n-rolić ščyra, nazło i na zajzdraść dakučlivym, niazdatnym prystasavancam, jakija abrydli da młosnaści, da nudoty…»
Takaja była ŭ jaho radykalnaja pazicyja — jon nie prymaŭ i adrazu vyličvaŭ štučnaść u tvorčaści. Nie lubiŭ aficyjnuju estradu, tryvać nie moh papsu. Zaŭsiody cikaviŭsia džazavaj muzykaj, byŭ u zachapleńni ad rańniaha džaza i ad jaho fienamienalnaj papularnaści ŭ prostych ludziej. Mieŭ nievierahodny muzyčny hust, dobra viedaŭ i aryjentavaŭsia na tvorčaść vielmi cikavych bluzavych i rokavych vykanaŭcaŭ.
Jura naradziŭsia 9 studzienia 1957 hoda ŭ Minsku. U 1979-m skončyŭ Teatralna-mastacki instytut (zaraz Akademija mastactvaŭ), vučyŭsia na adździaleńni kieramiki.
Muzykaj zachaplaŭsia z padletkavaha ŭzrostu, jašče ŭ škole stvaryŭ hurt, jaki hraŭ instrumientalnuju muzyku. Z pačatkam vučoby ŭ instytucie staŭ hrać u hurcie «Antykvar», ź jakim supracoŭničaŭ da 1984 hoda.
Što tyčycca džazavaha kirunku, to hetaj muzycy Jura pryśviaciŭ značny pieryjad svajho žyćcia. Hraŭ u šmat jakich kalektyvach — naprykład, u hurcie «Standart», ź jakim udzielničaŭ va Usiesajuznym džazavym fiestyvali «Rytmy Chibin», što prachodziŭ u arktyčnaj zonie na Kolskim paŭvostravie ŭ horadzie Apatyty Murmanskaj vobłaści ŭ 1982-m hodzie. A ŭ 1983-m «Standart» ź Juryjem Michajłavym prymali ŭdzieł va ŭsiesajuznym džazavym fiestyvali «Viciebskaja vosień».
Za savieckim časam «ščyruju i pravilnuju muzyku» možna było hrać badaj što tolki ŭ restaracyjach. Z 1983 pa 1986 hod Jura Michajłaŭ hraŭ u hurcie Vitala Navickaha ŭ kultavaj minskaj kaviarni «Suzorje» (adkul, darečy, raniej vyjšaŭ znakamity hurt «Suzorje»). Padčas pierabudovy, u časy harbačoŭskaj adlihi, adkrylisia krychu inšyja mahčymaści dla muzykantaŭ — i Jura ŭ rodnym Minsku pracavaŭ až ad Ašchabadskaj fiłarmonii. Ale nie tolki ŭ Minsku — u inšych haradach SSSR taksama, naprykład, u Maskvie i ŭ Sočy.
Naprykancy 1980-ch vystupaŭ u znakamitym kalektyvie Avienira Vajnštejna «Biełaruski dyksilend». Hitaryst Michajłaŭ byŭ krychu ŭ niezvyčajnym dla siabie ampłua — hraŭ na bandža repiertuar ad Łui Armstranha da Džejmsa Braŭna i Reja Čarłza. Darečy, firmovuju «Piesieńku pra dyksilend» aŭtarstva Vajnštejna vykonvała Alona Śvirydava — paźniej supierzorka na ŭsioj postsavieckaj prastory, — jakaja supracoŭničała z kalektyvam u toj ža čas, kali tam hraŭ i Juryj Michajłaŭ.
Byŭ peŭny čas, kali Jura muzykaj aktyŭna nie zajmaŭsia, a ŭ 1996-1997-m hodzie pačaŭ hrać u hurcie Bros. In Blues z bratami Kazłoŭskimi (Andrej — soła-hitara, śpieŭ i Alaksiej — bas-hitara, śpieŭ) dy ź ichnym nierazłučnym kaleham na barabanach Andrejem Fiłatavym (usie eks-«Suzorje»).
Mienavita tady, u 1996-m hodzie, paščaściła paznajomicca z hetym ścipłym i vielmi talenavitym čałaviekam. Jakraz padčas pajezdki ŭ Viciebsk, dzie ŭ adnoj z šykoŭnych załaŭ byŭ arhanizavany bluzavy mini-festyval jak praciah vialikaha staličnaha: ź Minska pryjechali Blue Street Friends, «Kamierata» i Bros. In Blues, a miascovuju muzykalnuju supolnaść pradstaŭlaŭ viciebski hurt «Vakzał». Hienadź Starykaŭ, prezident bluzavaha Star-Club i hałoŭny arhanizatar fiestyvalu «Bluz žyvie ŭ Minsku», pryznačyŭ mianie svaim «pres-ataše», i pieršym, z kim mnie daviałosia pahavaryć, vykonvajučy novyja abaviazki, byŭ jakraz Jura Michajłaŭ.
U chutkim časie adbyłasia vielmi važnaja dla Jury sustreča — padčas pajezdki ŭ 1997-m hodzie na kijeŭski fiestyval Make Blues Not War (jaki trahičny kantekst nabyvaje zaraz heta nazva!). Reč u tym, što chedłajnieram u Kijevie byŭ Mik Tejłar, były hitaryst «Rolinh Stoŭnz», i Juru paščaściła try razy hrać ź im na adnoj scenie. Michajłaŭ vielmi caniŭ hety dośvied i mała kamu raspaviadaŭ, što druhi hitaryst z hurta Tejłara padyšoŭ da Jury paśla adnaho z kancertaŭ i vykazaŭ svajo zachapleńnie jaho majsterstvam ihry słajdavaj technikaj, jakuju naš hitaryst vykarystoŭvaŭ padčas vystupaŭ z Bros. In Blues.
Potym Jura rehularna źjaŭlaŭsia na vystupleńniach u «Star-kłubie» i hraŭ z roznymi muzykami, pa sutnaści bieznazoŭnymi składami kštałtu «Juryj Michajłaŭ i bend», sprabujučy naładzić kantakty, majučy na ŭvazie stvareńnie bolš-mienš pastajannaha hurta.
Takaja mahčymaść źjaviłasia niečakana. U 2000-m hodzie ź lohkaj ruki Aleha Klimava, šef-redaktara vydańnia «Muzykalnaja hazieta», dla Jury Michajłava pieradali zaprašeńnie paŭdzielničać u fiestyvali Kaliningrad In Rock. Pakolki stałaha składu nie miełasia, Jura ŭ čarhovy raz pačaŭ źbirać muzykantaŭ i źviarnuŭsia da svajho siabra, hitarysta i vakalista Siarhieja Aharka. Toj prapanavaŭ dałučyć rytm-siekcyju ŭ asobach bas-hitarysta Słavy Fiodarava i barabanščyka Vitala Samachvałava.
Času zastavałasia niašmat, mieniej za miesiac, tamu novyja siabry aktyŭna ŭzialisia za spravu i chucieńka padrychtavali prahramu całkam ź Juravych piesień. Treba było prydumać nazvu novamu kalektyvu, i paźniej Jura z uśmieškaj uspaminaŭ: «Da pošukaŭ nazvy pastavilisia krychu iranična. Chard-bluz — heta ciažki bluz. Heta značyć, bluzavaja impravizacyjnaja asnova, jakaja pryjšła z Amieryki. Zrazumieła, što ŭ nas jana takaja i jość — bolš ciažkaja. A łohika źjaŭleńnia ŭ naźvie hurta partuhalskaha vina z vostrava Madejra tłumačyłasia tym, što pieršapačatkova chacieli nazvać «Tekiła Chard Bluz» (jak adsyłka da amierykanskaha kantynientu), ale ŭčasna ŭzhadali, što jość picierskaja kamanda «Tekiła-džaz».
Udzieł u Kalininhradskim fiestyvali staŭ mocnym debiutam — muzykanty sami nie čakali, što ichnaja pajezdka na bierah Bałtyjskaha mora stanie chaj sabie maleńkaj, ale siensacyjaj u presie. Hurt zaŭvažyli, pačali zaprašać na intervju, na tele– i radyjopieradačy. I muzykanty paćvierdzili, što zastajucca razam ź Juram dalej, što hurt pierastaje być adnarazovym prajektam.
Z časam źjaviłasia istotnaja dapamoha — nieabyjakavyja ludzi dali «Madery» ŭ karystańnie pamiaškańnie dla ŭłasnaj repietycyjnaj bazy razam z kamplektam vydatnaha abstalavańnia, raspracavali i pašyli niatannuju sceničnuju vopratku i ŭrešcie dapamahli zapisać debiutny albom na adnoj z samych prestyžnych studyj hukazapisu. U hurta źjaviŭsia ŭłasny mieniedžmient.
Adnoj sa značnych padziej u bijahrafii hurta byŭ udzieł «Madery Chard Bluz» u polskim fiestyvali Noc bluesowa ŭ horadzie Rava-Mazaviecka ŭ 2005-m hodzie. Tam muzykantam paščaściła hrać na adnoj scenie ź lehiendarnaj kamandaj ź Vialikabrytanii Ten Years After.
Na praciahu 2000-ch my časta hrali na adnoj scenie, tamu što moj ułasny hurt, taksama bluzavaha kirunku, byŭ stvorany amal što adnačasova z «Maderaj». Pačynajučy z samych pieršych fiestyvalaŭ heta byli cikavyja stasunki, a časam i supraca na mnostvie fiestyvalaŭ: «Vialikija manieŭry» ŭ Minsku, «Rok-Koła» ŭ Navapołacku, «Rok-vierasień» u Białyničach i Mahilovie — heta jašče 2001 hod. A paźniej «Bluz žyvie ŭ Minsku» (2005 i 2007), «Varg-show-2006», «Hryfamanija-2008», sumiesnyja kancerty ŭ Teatry ruskaha ramansu i ŭ «Hrafici» prykładna ŭ 2006—2008 hadach.
Tady ŭ nas była adna rytm-siekcyja na dva hurty. Tania Hruntovič, basistka White Night Blues, na tym vystupleńni zajhrała taksama i ź Juram Michajłavym pa jaho prośbie, a barabanščyk «Madery» Vitalik Samachvałaŭ pa majoj prośbie zajhraŭ z White Night Blues.
U «Madery» adbyvalisia peŭnyja źmieny ŭ składzie, naprykład, paśla 2002-ha hoda bas-hitarysta Słavu Fiodarava zamianiŭ Andrej Dastanka. A bližej da kanca 2000-ch syšoŭ vakalist i hitaryst Siarhiej Aharak. Byli sproby znajści novaha frontmena (naprykład, adzin čas z hurtom supracoŭničaŭ Hieorhij Vysocki, viadomy raniej pa ŭdziele ŭ «Lavonach» i «Buržuazii»). Adnak svajo 10-hodździe hurt sustreŭ u farmacie trya.
U 2010-ch hadach vystupy «Madery» adbyvalisia ŭžo nie tak časta. Adbivałasia Jurava zhubnaja prychilnaść. Kalehi-muzykanty, jak mahli, ratavali situacyju. Časam udavałasia vypravić stan, ale nienadoŭha. Jura ŭsio čaściej i nadoŭha «prapadaŭ», nie adkazvaŭ na telefanavańni, nie vychodziŭ na suviaź. Urešcie ŭsio heta pryviało da sumnaha finału.
Nieabchodna skazać pra Juru jak mastaka vysokaha mižnarodnaha ŭzroŭniu. Karykaturysta Juryja Michajłava bieź pierabolšańnia viedali va ŭsim śviecie. Jon uznaharodžany mnostvam internacyjanalnych dypłomaŭ, jaho malunki źmiaščalisia ŭ šmatlikich zamiežnych vydańniach. U 1990-ch Jura aktyŭna drukavaŭsia i ŭ ajčynnaj presie. Jość mierkavańnie, što asabliva jaho humarystyčnyja pracy byli acenienyja ŭ Japonii.
Adnojčy padčas intervju adnamu z muzyčnych vydańniaŭ Jura Michajłaŭ raspaviadaŭ pra muzyku, jakaja na jaho paŭpłyvała, pra kumiraŭ dziacinstva i tvorčych aŭtarytetaŭ, pra sustrečy ź Mikam Tejłaram, z Ten Years After, darečy, tady ž u adzin šerah z hetymi supierzorkami pastaviŭ biełaruskaha bas-hitarysta Mikałaja Nieronskaha. A žurnalistka spytałasia: «Z kim ź vialikich muzykantaŭ chaciełasia b vystupić?» I Jura raptam adkazaŭ: «Z Džymi Chiendryksam. Nie z-za taho, što jaho nazyvajuć hitarystam numar adzin płaniety. Jon — muzyčnaja hłyba, jon dla mianie sapraŭdnaja lehienda. Nasamreč ja lublu šmat kaho z hitarystaŭ, ale nichto ź ich nie zojmie miesca Džymi Chiendryksa».
Ja čamuści ŭpeŭnieny, što tam, u inšych niabiosnych prastorach, Jura abaviazkova zajhraje vydatny bluzavy džem razam z Džymi…
Što viadoma pra biełarusa Viktara Paviełku, jakoha ŭ Polščy padazrajuć u arhanizacyi napadaŭ na rasijskich apazicyjanieraŭ1
Kamientary