104-y siezon Kupałaŭskaha teatra, jaki ŭ 2020 hodzie pakinuła bolšaść akcioraŭ, a kiraŭnicaj pastaŭlena aktrysa druhoha płana Volha Niafiodava, raspačaŭsia 29 žniŭnia śpiektaklem «Paŭlinka» Janki Kupały, u vieraśni jaho pakažuć jašče adzin raz. Heta adzinaja pastanoŭka pavodle tvoraŭ biełaruskich aŭtaraŭ, jakaja płanujecca ŭ hetym miesiacy.
Adzin raz pakažuć takija biełaruskamoŭnyja śpiektakli pavodle tvoraŭ zamiežnych aŭtaraŭ, jak «Apošni atrakcyjon» D. Lindsi-Ebera, «Ramea i Džuljeta» U. Šekśpira, Donna sola («Žančyna adna)» D. Fo i F. Rame, «Čakana hučna i da bolu blizka» M. Paniča, a taksama pavodle tvoraŭ ruskich piśmieńnikaŭ — «Haračaje serca» A. Astroŭskaha, «Žanićba» M. Hohala.
Uvieś astatni čas u ścienach nacyjanalnaha teatra budzie panavać ruskaja mova. Z hastrolami ŭ Minsk zaprošany Kazanski akademičny ruski vialiki dramatyčny teatr imia V. I. Kačałava, jaki adkryje tut svoj 233 siezon.
«Pieramovy vialisia na praciahu hoda. Artysty z Kazani pakažuć svoj vydatny kłasičny repiertuar, u jaki ŭvachodziać «Revizor», «Varjacki dzień, abo Žanićba Fihara», «Pikavaja dama» i inšyja pastanoŭki», — paviedamlaje Niafiodava.
Usiaho za vierasień u Kupałaŭskim teatry budzie pakazana až 15 śpiektaklaŭ na ruskaj movie.
Cikava, što adzin fakt usio ž źviazvaje hety ruski teatr ź Biełaruśsiu. U 1948 hodzie teatru było prysvojena imia znakamitaha akciora Vasila Ivanaviča Kačałava, jaki pačynaŭ tut svoj prafiesijny šlach u 1897—1900 hadach, syhraŭšy za try siezony bolš jak 150 rolaŭ. Ale sapraŭdnaje proźvišča akciora było Švierubovič. Jon naradziŭsia ŭ Vilni ŭ siamji biełaruskaha pravasłaŭnaha śviatara miascovaj Mikolskaj carkvy Ivana Švieruboviča, naščadka staroha šlachieckaha rodu.
Navučaŭsia ŭ 1-j Vilenskaj himnazii razam z budučym biełaruska-litoŭskim kampazitaram Kanstancinam Hałkoŭskim i revalucyjanieram Fieliksam Dziaržynskim. Jak adznačaiuć krynicy, ažno da pieraiezdu ŭ Picier jon razmaŭlaŭ pa-rusku z vyraznym biełaruskim akcentam.
Rasijski piśmieńnik i nobieleŭski łaŭreat Ivan Bunin u «Čystym paniadziełku», vypraŭlaiučy hieroiaŭ apoviedu na «kapusnik» u MCHT i sutykaiučy ich z zorkaj — Kačałavym, malavaŭ artysta z «pasmaj jahonych biełaruskich vałasoŭ», jakija źvisali na łob.
Imiem biełarusa nazvana vilenskaja himnazija, a na domie ŭ Vilni pa Vialikaj vulicy, 14 (Didžioji gatvė, 14), niedaloka ad Mikolskaj carkvy, dzie jon pravioŭ svaje dziciačyja hady, za savieckim časam była ŭstanoŭlena marmurovaja pamiatnaja šylda z nadpisami pa-litoŭsku i pa-rusku.
Trupa ž Teatra imia Janki Kupały ź siaredziny vieraśnia pajedzie ŭ hastroli pa haradach Biełarusi, naviedaje Smalavičy, Kaściukovičy, Oršu dy Brest. A ŭ kancy kastryčnika Niafiodava maje pastavić «Paŭlinku» ŭžo na scenie ruskaha teatra rasijskaj aŭtanomii.
«Naša Niva» — bastyjon biełaruščyny
PADTRYMAĆVy nie pavierycie, kim akazaŭsia «vypadkovy» bajanist na vakzale, jaki śpiavaŭ pra Łukašenku8
Kamientary