Aj, možna padumać na pačatku tydnia było jnakš... Soniečnaje, suchoje nadvorje, ale pry paŭnočnym vietry, i davoli mocnym. Niejkija skrajnaści ŭ nadvorji, jak niby niačystaja taja siła zryvaje złość na pryrodzie j ludziach. Hleba vysachłaja, vilhaci nie staje, pylišča, i adnačasova chałodna, i ŭ takich umovach kvitnieli sady, biaz pčołaŭ dy inšych apylalnikaŭ. A ciapier, što j zaviazałasia, dyk paadmiarzaje, a reštu viecier atrasie.

Dobra Navina !