Paet Usievaład Ścieburaka nadrukavaŭ u fejsbuku čarhovy vierš sa svajoj nizki «Nieznajomamu ziemlaku».
Ja lublu vas —
złych i pakryŭdžanych,
niepryhožych,
stomlenych pracaj,
pahardžanych i źnienavidžanych,
ź nieviasiołaj dy važkaj racyjaj.
Niesučasnych lublu,
piesimistaŭ,
chutaranaŭ u vialikim horadzie,
retrahradaŭ i nonkanfarmistaŭ —
usich, chto stynie na hetym choładzie.
Usich, chto stynie,
u dałoni chukaje,
nie čakaje ad doli lepšaha,
chto pilnuje, kali pahrukaje
niechta ŭ dźviery
ci niešta ŭ serca.
Tych lublu,
chto zaŭždy na varcie,
tych, kaho i śmierć nie padmanie,
chto razhledzić na kožnaj karcie
rysy kraju, što čeźnie ŭ tumanie…
Kamientary
heta cudoŭna. nu
a ja dumała, što ŭžo nie lublu vieršy
jak voś jano