«Kolki ni karmi — viečna hałodnaja». Minčanka zaviała sabie skunsa
Chtości maryć pra maleńkaha sabačku z vytaraščanymi vačyma — Volha ź junactva maryła pra skunsa. Niadaŭna jaje mara spoŭniłasia: u domie zaviałasia Bułačka. Mabyć, heta pieršy pryvatny skuns u našaj krainie. Navošta? Adkul jon uziaŭsia? Jak im karystacca? Što tam ź lehiendarnym pacham?.. Onliner.by pasprabavaŭ adkazać na hetyja pytańni.
Darečy, skuns nie ŭvachodzić u śpis žyvioł, jakich zabaroniena trymać u kvatery.
— Vielmi cikaŭnaja drapiežnica: usio joj treba pahladzieć, usiudy praleźci, usio vyśvietlić, — zachoplena raskazvaje dziaŭčyna. — I ŭvieś čas sprabuje ściahnuć ježu, asabliva tuju, jakuju joj nielha. Kolki ni karmi — viečna hałodnaja. Kormim kurycaj i indyčkaj, sabačym kormam, harodninaj i sadavinaj. Jašče vielmi lubić dziciačyja piure z trusam, nie adarvać. Nu i jość pastajannaja meta ŭ žyćci — ściahnuć kavałačak torta abo šakaładki. Tolki joj nielha. Starajemsia, voś, nie dapuścić atłuścieńnia.
Złavacca Bułačka asabliva nie ŭmieje, ale pryłaŭčyłasia aburacca:
Ale jość hałoŭnaje pytańnie. Kažuć, što skuns svaim strumieniem zdolny paralizavać pracu nievialikaha ahraharadka. Pra pach raspaviadajuć žachi.
— Sama pa sabie jana nie maje niepryjemnaha pachu, — tłumačyć haspadynia. — Miech davoli pryjemna pachnie, nie jak sabaka abo kot. A što datyčyć strumienia, to svojskim skunsam u dziciačym uzroście vydalajuć analnyja załozy — «atakavać» paśla hetaha jany nie mohuć.
Kamientary