«Hruzinskaje hramadstva haścinnaje, ale i vielmi emacyjnaje». Prablemy biełaruskich i rasijskich uciekačoŭ u Hruzii
Zavyšajuć košty na žyllo, nie adkryvajuć rachunki ŭ bankach, nie puskajuć u kłuby i kaviarni. Z čym sutykajucca hramadzianie Biełarusi i Rasii, jakija ciapier ratujucca ŭ Hruzii ad represij i vajny, piša Deutsche Welle.
Uvarvańnie Rasii va Ukrainu spravakavała novuju chvalu emihracyi z Rasijaj, a biudžetnych varyjantaŭ adjezdu akazałasia niašmat. Hruzija stała krainaj, kudy spačatku biehli ad represij biełarusy, a ciapier tudy paciahnulisia i rasijanie.
Prablema masavaj emihracyi stała prykmietnaj u Hruzii, pra heta śviedčać nie tolki roznaha kštałtu pabytovyja incydenty, ale i supiarečlivyja kamientary miascovych uładaŭ.
Što kaža hruzinskaja statystyka
Nacyjanalnaja administracyja turyzmu Hruzii ŭ siaredzinie sakavika apublikavała aptymistyčnuju statystyku: z pačatku hoda ŭ krainu prybyło bolš za 165 tysiač zamiežnych haściej, i jany vydatkavali tut bolš za 105 miljonaŭ dalaraŭ.
Ale praz tydzień hetyja źviestki kamientavaŭ užo ministr unutranych spraŭ Hruzii Vachtanh Hamiełaury. Jon pryvioŭ ličby pa stanie na 16 sakavika, vykarystaŭšy vyraz «paśla pačatku vajny va Ukrainie».
Sa słoŭ ministra, z taho momantu ŭ Hruziju zajechali bolš za 30 tysiač hramadzian Rasii, a vyjechali tolki 18 tysiač. Takim čynam, kala 12 tysiač ruskich zastalisia ŭ Hruzii, i heta, chutčej za ŭsio, nie turysty.
Akramia taho, vyrasła kolkaść asob, jakija prybyvajuć ź Biełarusi — z momantu pačatku vajny va Ukrainie ich zajechała bolš za 15 tysiač.
U toj ža čas samoj Ukrainy vialikaha prytoku niama — usiaho 8700 čałaviek, jak i ŭ raniejšyja hady.
Vakoł hetych ličbaŭ razharelisia straści. U miascovych ŚMI, sacyjalnych sietkach i navat siarod minakoŭ na vulicach raz-poraz uspychvajuć sprečki: niechta ličyć što ruskija, jakija zastalisia ŭ Hruzii — achviary režymu Pucina, a niechta — što jany stanuć pryčynaj budučaj ahresii Maskvy.
Dajšło da taho, što niekalkich čałaviek z pašpartami Rasii biez tłumačeńnia pryčyn nie ŭpuścili ŭ kultavy ŭ hruzinskaj stalicy kłub techna-muzyki, a bar Deda Ena ŭ adnajmiennym papularnym parku ŭ centry horada ŭvioŭ z 4 krasavika ŭłasnyja «vizy» dla ruskich: kab ich absłužyli ŭ bary, im treba zapoŭnić ankietu z 15 punktaŭ z asudžeńniem Pucina i pryznańniem Kryma ŭkrainskim.
Prablemy «panajechali» ŭ Hruziju
Tut jość cełaje nahruvaščvańnie naratyvaŭ, kanstatuje Anton Michalčuk, kaardynatar u Hruzii Free Russia Foundation.
«Pieršaje — Pucin pryjdzie siudy vyzvalać hetych ruskich. Druhoje — ruskija drenna ŭpłyvajuć na ekanomiku, bo zdymuć u bankamatach ŭsie jeŭra i dalary, i kurs abryniecca. A jašče ruskija vinavatyja ŭ tym, što žyllo daražeje. I jość mierkavańnie, što ruski biežaniec — heta nie ŭciakač, a bajaźliviec, jaki nie zachacieŭ supraciŭlacca pucinskamu režymu», — pieraličvaje Michalčuk.
Źniać kvateru ŭ Tbilisi sapraŭdy stała prablemaj. Ale jana ŭźnikła jašče da vajny, adznačaje biełaruski aktyvist Leŭ Michiejeŭ. Jon pakinuŭ Biełaruś paŭhoda tamu z-za palityčnych pieraśledaŭ i za hety čas nijakaha niehatyvu ŭ adnosinach da siabie nie adčuŭ.
Što tyčycca rynku nieruchomaści, to jaho, praciahvaje Michiejeŭ, napiaredadni Novaha hoda razahreli bujnyja IT-firmy, kali stali masava pieramiaščać svaje ofisy ź Minska ŭ Tbilisi. Kłapociačysia pra biaśpieku supracoŭnikaŭ, hetyja kampanii hatovyja byli płacić dvajnuju canu za miascovaje žyllo, bo pa zachodnich mierkach heta nievialikija hrošy.
Prablemaj, ličyć Michiejeŭ, taksama źjaŭlajecca i toje, što za apošni miesiac u Hruziju zajechała vielizarnaja kolkaść ludziej, a chto pryjechaŭ pieršym, toj i źniaŭ tannyja kvatery, astatnim zastalisia varyjanty daražejšyja.
Adnak Anton Michalčuk z takim mierkavańniem nie zhodny. Ruskija, udakładniaje jon, sutyknulisia mienavita z prablemami, vyklikanymi ich hramadzianstvam. Niaredkija vypadki, kali im admaŭlali ŭ arendzie žylla navat pa canie ŭdvaja daražejšaj, daviedaŭšysia, što ŭ ich pašpart Rasii.
«Ź imi prosta pierastavali vieści razmovu, ich asacyjujuć z vajnoj», — śviedčyć Anton Michalčuk.
Emocyi zaškalvajuć
Kiraŭnik NKA «Hruzinski prahresiŭny forum», eks-deputat parłamienta Dzimitry Ckicišvili miarkuje, što biełarusy i ruskija znachodziacca ŭ padobnaj situacyi, ale ŭsio ž u roznaj.
Hruzinskaje hramadstva haścinnaje, padkreślivaje Ckicišvili, i vielmi emacyjnaje. Kali Biełaruś dała svaju terytoryju dla rasijskich vojskaŭ, heta vyklikała ŭsplesk niehatyvu da jaje, i tady, naprykład, źjavilisia paviedamleńni, što biełarusam pierastali adkryvać rachunki ŭ hruzinskich bankach. Ale z časam, miarkuje jon, usio vierniecca ŭ raniejšaje rečyšča.
Z ruskimi situacyja składaniejšaja. Dla hruzinskaha hramadstva, praciahvaje eks-deputat, vajna va Ukrainie — heta dežaviu, paŭtareńnie 2008 hoda, kali Rasija ŭvarvałasia ŭ Hruziju.
Akramia taho, za apošnija čatyrnaccać hadoŭ nazapasiŭsia niehatyŭ ad pavodzin rasijskich turystaŭ, jakija časam zdaralisia. Naprykład, jany pryjazdžali i śpiecyjalna hulali pa vulicach Tbilisi z hieorhijeŭskimi stužačkami, a hety simvał staŭ vykarystoŭvacca rasijskimi ŭładami mienavita paśla 2008 hoda.
«Hruzija padtrymlivaje rasijskich dysidentaŭ, ale ž šmat i tych, chto prosta pryjechaŭ siudy z Rasii naładzić svaje spravy z-za sankcyj», — upeŭnieny Ckicišvili.
Jaho słovy zbolšaha paćvierdzili troje pradstaŭnikoŭ biełaruskaj IT-industryi, jakija raspaviali DW pra prablemy z bankami.
Kali raniej dla adkryćcia rachunku dastatkova było pašpartoŭ, i praź dzień prychodziła kartka MasterCard, to zaraz, pa ich słovach, heta cełaja pryhoda.
U pieršym vypadku adździaleńnie najbujniejšaha banka TBC u centry Tbilisi prosta nie stała zajmacca klijentam, daviedaŭšysia, što jon ź Biełarusi. Adnak filijał hetaha banka ŭ inšaj častcy horada rachunak adkryŭ.
Druhi surazmoŭca DW dadaŭ, što ŭ kancy lutaha paśla admovy TBC zmoh atrymać kartku ad Bank of Georgia, praŭda, sa spaźnieńniem u tydzień i paśla abhruntavańnia adkryćcia rachunku.
U trecim vypadku, užo ŭ sakaviku, biełarusu pryjšłosia naohuł pašukać bank praściejšy i zapoŭnić ceły šerah ankiet.
Ekzistencyjnaje pytańnie — što rabić dalej
Što ž tyčycca rasijan, to dla mnohich ź ich toje, što adbyvajecca ciapier u Tbilisi, stała pryčynaj padumać, kudy jechać dalej, kaža Anton Michalčuk. Jany ŭbačyli na ścienach nadpisy «Ruskija — von», im mahli nachamić pry znosinach, i mnohija stali bajacca, što tut im nie miesca.
Tym nie mienš, praciahvaje Michalčuk, na vulicach tut nichto nikoha nie bje (pa nacyjanalnaj prykmiecie. — Red.), i mnohija ruskija zastajucca.
Jak vykazaŭsia Michalčuk, u ruskich unutranaje ekzistencyjnaje pytańnie — što rabić dalej. Navat pa aficyjnych dadzienych, z Rasii źjechała kala 200 tysiač čałaviek, chvala emihracyi vialikaja, ale farmavać mocnuju dyjasparu i na Paŭdniovym Kaŭkazie, i va Uschodniaj Jeŭropie im vielmi składana.
«U ruskich niama takoj siabroŭskaj krainy, jakaja prymała b ich. Rasijskaja zamiežnaja palityka za apošnija hady stvaryła absalutna krytyčnuju situacyju ŭsprymańnia ruskich u śviecie, kali ruskija — heta roŭna vajnie», — narakaje Anton Michalčuk.
Kamientary