Razam z ultrabukam HONOR Magicbook my praciahvajem prajekt «Mahija technałohij».
Pieravahi ultrabuka HONOR Magicbook:
∎ Sučasny dyspłej. Vysokaje pašyreńnie 1920ch1080 z tonkimi ramkami i 100% kalarovym achopam sRGB, a taksama funkcyjaj abarony zroku,
∎ Novaje pakaleńnie pracesaraŭ Intel. Pryrost pradukcyjnaści da 21% u paraŭnańni z papiarednim pakaleńniem pracesaraŭ,
∎ Mahutny akumulatar i adna zaradnaja pryłada dla ŭsich hadžetaŭ. Bolš za 10 hadzin pracy ŭ standartnym režymie i chutkaja zaradka 66 Vt,
∎ Tonki i lohki. Usiaho ad 1,38 kh i tonki premijalny korpus z aluminiju,
∎ Mahčymaść vykarystoŭvać mienš drotaŭ. Smartfon možna padklučyć da noŭtbuka dziakujučy technałohii NFC,
∎ Sučasny i mahutny SSD-nakaplalnik. Chutkaść pieradačy danych vyšejšaja ŭ 6 razoŭ,
∎ Skanier adbitka palca, a taksama inšyja funkcyi dla biaśpieki karystalnika.
Čytajcie taksama: Evalucyja hadžetaŭ: jak razumnyja pryłady zachapili śviet
Cimafiej Savianok, 18 hod, student
— Kali ŭpieršyniu sieŭ za kampjutar, ščyra kažučy, nie pamiataju. Maci raspaviadała, što ja adnojčy vydaliŭ joj kursavy prajekt, tamu, miarkuju, heta było hady ŭ dva. Potym asnoŭnaje, što pamiataju, — jak hulaŭ u Zuma.
Kampjutarnymi hulniami ja, možna skazać, navat zachaplajusia, ale ŭ asnoŭnym — siužetnymi prajektami, jakija majuć kaštoŭnaść jak mastacki tvor. Z najbolš viadomych heta S.T.A.L.K.E.R, The Witcher 3, Heroes of Might & Magic 3. Na smartfonie trymaju niejkija prostyja hulni kštałtu «Tetrysu», jakimi možna prosta zabić čas.
Za hadžetami pravodžu vielmi šmat času — niekalki razoŭ dadatak u smartfonie, što sočyć za hetym, pakazvaŭ pa 10 hadzin. Uvohule ja vučusia ŭ techničnym univiersitecie, tamu vialikaja častka vučebnych momantaŭ idzie mienavita praz kampjutar. Ale i biez hetaha šmat času, asabliva ŭ apošni hod, idzie na čytańnie navin albo stasunki ź siabrami, što znachodziacca ŭ inšych krainach ci prosta na peŭnaj adlehłaści. Taksama časta hladžu jutub.
Sacsietki, jakimi ŭ asnoŭnym karystajusia, — heta Ukantakcie, telehram dy vajbier.
Asnoŭnaja składanaść pry sprobach abmiežavać čas, što pravodzicca za smartfonam albo kampjutaram, — adsutnaść (ci niazdolnaść znajści) u niekatoryja pieryjady inšych zaniatkaŭ. Umoŭna kažučy, kali jość što rabić i heta nie źviazana z vykarystańniem hadžetaŭ, to adsutnaść smartfona ŭ kišeni niaŭtulnaści nie vyklikaje.
Niekamfortna biez telefona byvaje, kali, da prykładu, ja znachodžusia adzin u nieznajomym miescy i nie nadta ŭjaŭlaju, kudy mnie treba ruchacca, abo kali mnie treba prakantralavać niejkuju spravu. Ci kali viedaju, što za mianie chvalujucca baćki, a suviazi nie maju. Karaciej kažučy, kali ad mianie zaležyć štości, što treba rabić praz smartfon, to tady robicca niekamfortna.
Valeryja Rybak, 28 hod, supracoŭnica IT-kampanii
— Pieršy kampjutar źjaviŭsia, kali mnie było hadoŭ 13. Jon byŭ davoli sučasny, z ŽK-ekranam. Mnie jaho kupili, kab ja rabiła roznyja dakłady i prezientacyi. Fłešku mnie padaryła babula. Jana z technałohijami nie była źviazana, prosta vyrašyła takim čynam mianie papieścić. Ciapier u jaje jość kampjutar, ale jana maksimum moža pahladzieć jutub, sazvanicca ŭ skajpie i ŭ vordzie štości nabrać.
Telefon źjaviŭsia taksama prykładna ŭ 13 hadoŭ. Ja była adnoj ź pieršych u kłasie, kamu jaho kupili, i reakcyja była ŭ duchu «O boža moj!». Dahetul pamiataju madel — Nokia 3310: abažaju jaho, jon niezabivalny.
Školnicaj ja chadziła ŭ kampjutarny kłub hulać u Counter-Strike. Kłub znachodziŭsia na miescy, dzie ciapier pošta, tam było dva adździaleńni — adno dla tych, kamu patrebny internet, jano było daražejšaje razy ŭ dva, i druhoje bieź internetu. My ź siabrami chadzili tudy raz na tydzień. Kišennych hrošaj, jakija mnie davali na bułačku, u cełym chapała i na kampjutarny kłub.
Kali ličyć čas, jaki pravodžu za ŭsimi hadžetami, budzie, vidać, šmat. U smartfonie siadžu ŭ siarednim dźvie hadziny na dzień. Pa sacsietkach čas raźmiarkoŭvajecca tak: paŭhadziny — telehram, paŭhadziny — instahram. Paśla ŭžo pa 10 chvilin na tvitar, fejsbuk. Ja lublu vielmi aŭdyjaknihi i padkasty, tamu, kali hatuju, słuchaju ich — taksama chvilin 20 na dzień zajmaje.
Z dadatkaŭ karystajusia anłajn-bankami, skajpam, Slack (karparatyŭny miesiendžar), Google Keep (dla natatak), Duolingo (dla vyvučeńnia moŭ). Staić taksama ŭsiakaja drabiaza typu servisu šerynhu rovaraŭ. Jašče kłasny dadatak dla płanavańnia znajšła — Notion. Tam pa sutnaści i natatki zachoŭvać možna, i zadački rasstaŭlać, i tablički składać.
U mianie jość taksama płanšet — ja ź jaho hladžu jutub i roznyja videakursy. Ja asvojvaju dyzajn, karystajusia śpiecyfičnymi prahramami dla hetaha. Za kampjutaram u asnoŭnym siadžu pa pracy.
Ja vielmi drenna siabie adčuvaju, kali zabyvaju telefon doma. U mianie jość padazreńnie, što ŭ mnohich z nas «chvaroba vialikaha palca», kali treba niešta skrolić, kab zaniać ruki.
Hienadź Kaładzinski, 45 hod, hazaelektrazvarščyk
— Stacyjanarny kampjutar ja nabyŭ hod 10 tamu — najpierš dla taho, kab atrymlivać infarmacyju. Karystacca zbolšaha sam vučyŭsia, štości padkazvali bolš vopytnyja siabry. Hladžu jutub, navinavyja sajty roznyja. A tak ni pryntara, ni inšaj techniki ŭ dadatak da kampjutara nie maju. Kali ahułam paličyć, u dzień hadziny dźvie pravodžu ŭ internecie.
Smartfona ŭ mianie da hetaj pary niama — nie adčuvaju ŭ im patreby. Mabilny telefon vykarystoŭvaju tolki dla taho, kab zvanić. Choć razumieju, što ŭ smartfonie šmat karysnych funkcyj jość, možna miesiendžary pastavić — vatsap ci vajbier.
U dzicia majho jość smartfon. Napačatku abmiažoŭvaŭ u karystańni — naprykład, za drennuju adznaku pa vučobie. Zaraz nie, volny dostup, choć, napeŭna, heta i škodzić.
Dziakujučy technałohii Magic-link vy možacie abjadnać usie pradukty brenda ŭ adnu ekasistemu.
Kab padklučyć smartfon da noŭtbuka, dastatkova prykłaści pryładu da zony NFC na kampjutary i adskanavać QR-kod. Technałohija dazvalaje chutka abmieńvacca fajłami, kapiravać tekst sa smartfona adrazu na noŭtbuk, a taksama adkryvać na kampjutary dadatki telefona.
Nona Buko, 66 hod, piensijanierka
— U mianie zaŭsiody praca była źviazana z kampjutaram, ale ja tam tolki nabirała tekst, bolš ničoha. A ŭžo kali na piensiju vyjšła, nabyła kampjutar dla doma. Jość i skanier, i pryntar — całkam abstalavanaje pracoŭnaje miesca.
Ja ŭvieś čas pracavała na dziaržsłužbie. 20 hod u Ministerstvie ekanomiki, śpiecyjalist u halinie zamiežnych inviestycyj, i 13 hod u aparacie Savieta ministraŭ, taksama ŭ hetaj śfiery. Ale kali ja była maleńkaj, moj baćka siarod pieršych kupiŭ fotaaparat. Ja jamu dapamahała prajaŭlać u vańnie plonki, drukavać zdymki. Z tych časoŭ u mianie ŭźnikła cikavaść da fota i videazdymki. Kali pracavała, nie było času hetym zajmacca, a jak na piensiju pajšła, zachapiłasia.
Va Univiersitecie treciaha ŭzrostu ja try hady zajmałasia ŭ hrupie dakumientalnaha kino, my stvaryli svaju videastudyju. Chadziła taksama na kursy pa videamantažy. Sama rablu roliki. Siamja ŭ nas vialikaja, tamu šmat zdymaju vinšavańniaŭ dla rodnych. Plus my z mužam padarožničajem — pra heta zdymaju. I treci nakirunak — videa pra žyćcio na piensii.
Na jutubie ja svoj kanał stvaryła. Tam užo pad 100 videa. Ja nie imknusia pryciahnuć šmat padpisantaŭ, raskrucić kanał, raźmiaščaju roliki prosta dla taho, kab zachoŭvać — raptam kampjutar złomicca, a tut reziervovyja kopii. Nu i ŭsie siabry mohuć pahladzieć, sabie spampavać.
Muž — jamu 69 hod — skončyŭ kampjutarnyja kursy va Univiersitecie treciaha ŭzrostu, azy atrymaŭ. U jaho svoj noŭtbuk jość — moža štości nadrukavać, naviny pahladzieć, muzyku znajści. Ale asabliva nie zachaplajecca — jon u mianie piša vieršy.
Pieršy moj kampjutar byŭ z toŭstym manitoram, ciapier jon staić na leciščy. Novy — užo z płoskim ekranam. Noŭtbuk mnie nie vielmi padabajecca, zručniej stacyjanarny kampjutar. Prahramy, jakimi ja karystajusia, — fotašop, Adobe Premiere Pro. Z sacsietak — fejsbuk, adnakłaśniki.
Što tyčycca smartfona, to jon źjaviŭsia ŭ mianie dva hady tamu. Asvojvać dzieci i ŭnučka dapamahali. Ale nie chočacca pahłyblacca ŭ smartfon, bo zrok užo nie toj. I kłavijaturu niazručna naciskać — palcy nie takija tonkija, jak u maładych.
Kamientary