Vykonvajučym abaviazki ministra achovy zdaroŭja staŭ Dźmitryj Pinievič, jaki apošnija dzieviać hadoŭ byŭ pieršym namieśnikam ministra. Vakansija źjaviłasia paśla taho, jak Uładzimir Karanik byŭ adpraŭleny kiravać Hrodzienskaj vobłaściu.
Pinievič na hety momant vykonvaje abaviazki, ale Łukašenka naŭprost skazaŭ, što, kali čynoŭnik daść rady pracaj, paŭnavartasna zojmie kirujučuju pasadu. Chto ž taki Dźmitryj Pinievič, jaki atrymaŭ adzin z klučavych ministerskich partfielaŭ?
Dźmitryju Pinieviču 52 hady, jon pachodzić ź Illi Vilejskaha rajona. Heta vialiki ahraharadok, nasielnictva jakoha składaje bolš za tysiaču žycharoŭ. Baćki Pinieviča nie miascovyja, a trapili ŭ Illu vypadkova.
Maci Hanna skončyła linhvistyčny instytut u Minsku, i jaje raźmierkavali ŭ Iljanski ahrarny kaledž vykładčycaj. Sama jana rodam ź Lidskaha rajona.
Baćka Leanid sam rodam z Rasna Drybinskaha rajona (taksama vialikaje miastečka, kaliści było adnym z centram katalictva va ŭschodniaj Biełarusi). Leanid pryjechaŭ u Illu pahaścić da svajho brata, jaki vykładaŭ ŭ ahrarnym kaledžy, tam i paznajomiŭsia z Hannaj.
«Tak na ŭsio žyćcio ŭ Illi i zastalisia, — kaža «NN» Hanna Ivanaŭna Pinievič. — Nikudy adsiul jechać nie chočam, navat kali ŭ Minsk u hości pryjazdžajem».
Ciapier baćkam Dźmitryja Pinieviča pa 79 hadoŭ. Kažuć, što pa-raniejšamu majuć harodzik. «Ciažka, ale kali stomimsia, to adpačniom, i znoŭ pracujem, treba ž trymacca», — raskazvaje maci čynoŭnika. Taksama ŭ ich piaciora kurej, pievień i kot.
Baćka Pinieviča potym taksama ŭładkavaŭsia ŭ kaledž. Vykładaŭ techničnyja dyscypliny, a pierad piensijaj navat pabyŭ dyrektaram navučalnaj ustanovy.
«Dzima naradziŭsia vialikim — 4500 hram. Hadavać niejak lohka jaho było, sam z usim spraŭlaŭsia. Pasłuchmiany chłopiec byŭ. Mnie adna nastaŭnica pieradaje słovy jahonaj kłasnaj: «Spytajcie ŭ Pinievičaŭ, jak jany tak dziaciej vychoŭvajuć». A ja sabie dumaju: «Ničoha, chutka małodšy ŭ škołu pojdzie, to jany mierkavańnie svajo chutka źmieniać».
Usiaho ŭ Pinievičaŭ dvoje dziaciej. Aproč Dźmitryja, jość jašče jahony brat Siarhiej. «Jon skončyŭ palitechničny ŭ Minsku, a ciapier pracuje, jak kaža, na siabie. Jany zusim roznyja, absalutna nie padobnyja charaktary. Siarhiej —technar, jon uvieś čas z aŭtamabilami. Ja śmiajusia, što jon mašyny abdymaje čaściej, čym žonku. I Dzima jamu pastajanna zvonić, kali niešta zdarycca, paraicca, što zrabić možna», — raskazvaje maci.
Paśla škoły Dźmitryj Pinievič pajechaŭ vučycca ŭ Leninhradskuju vajskova-miedycynskuju akademiju. «U jaho čyrvony dypłom byŭ, to moh zdać tolki adzin pradmiet na «piać» i pastupić, ale jon chimiju na «čatyry» zdaŭ, to pajšoŭ pa kole zdavać usie pradmiety. Dobra zdaŭ i pastupiŭ ź pieršaha razu». Akademiju jon taksama skončyŭ z čyrvonym dypłomam.
Raźmierkavali Pinieviča doktaram u vajskovuju častku, jakaja mieściłasia ŭ Nikałajeŭskaj vobłaści Ukrainy. «Kali Sajuz razvaliŭsia, to jon nie zachacieŭ prysiahać Ukrainie, prymać hramadzianstva, viarnuŭsia ŭ Biełaruś», — kaža maci.
«Apošni raz jašče da vybaraŭ pryjazdžaŭ, ale kali i pryjedzie, to tolki na paru hadzin, vielmi daŭno ŭžo nie načavaŭ. Viečna ž jamu na pracu treba, navat u subotu», — kaža maci. Jana nie duža ŭzradavana novaj pasadaj syna: «lepš by pracavaŭ, dzie raniej, jon tuju rabotu dobra viedaje».
Pinievič papracavaŭ u roznych paliklinikach i balnicach Minska ad 1992 da 2002 hadoŭ, a potym pajšoŭ na administracyjnuju pracu. Niadoŭhi čas papracavaŭ u KDK, a potym uznačaliŭ kamitet achovy zdaroŭja Minharvykankama. U 2011 hodzie Pinievič staŭ pieršym namieśnikam ministra. Cikava, što na hetaj pasadzie jon pabyŭ užo z tryma ministrami — Žarko, Małaška i Karanik.
Na pieršyja roli Pinievič nikoli nie vyłučaŭsia. Navat padčas niadaŭniaj situacyjaj z karanavirusam na publiku čaściej za jaho vychodziła inšaja namieśnica ministra, Alena Bohdan.
U čynoŭnika dźvie dački. Starejšaja Julija pajšła pa śladach baćki, skončyła Minski mieduniviersitet, pracuje aniestezijołaham. Brała ŭdzieł u pracy kamand, jakija rabili składanyja apieracyi. Naprykład, pa transpłantacyi piečani.
U sacyjalnych sietkach Julija padpisanaja pa-biełarusku. U jaje jość zdymki z kancertaŭ N.R.M., kali tam jašče hraŭ Lavon Volski. Julija brała aŭtohraf u śpievaka.
Małodšaja dačka Ksienija skončyła «mižnarodnyja adnosiny» BDU maje kvalifikacyju «jurysta-mižnarodnika». Ciapier pracuje advakatam u pryvatnym biuro. U čas vučoby jeździła na škołu pravoŭ čałavieka ŭ šviedski Łund. Pa studenckim abmienie niejki čas navučałasia ŭ Łodzi (Polšča).
U sacsietkach małodšaja dačka Pinieviča była padpisanaja pa-biełarusku jak «Ksiuša Letucieńnica», ale jana ŭžo vydaliłasia adusiul.
Chto taja prafsajuznaja aktyvistka z MAZa, jakaja paprasiła Łukašenku razabracca ŭ jutubie z «biehłymi»?18
Kamientary