Hrupa vaŭkoŭ-pierabiežčykaŭ ź Litvy pierasiekła miažu i źnikła ŭ biełaruskich lasach. Litoŭskija pamiežniki zafiksavali fakt «niezakonnaha» pierasiačeńnia dziaržaŭnaj miažy ŭ Śviancianskim rajonie. Pryčym momant mihracyi trapiŭ na videa.
U kadry vidać piać dzikich źviaroŭ. Jany aściarožna pierachodziać nievialiki roŭ pa adnym. Potym paŭtaryć praroblenaje sprabuje šosty voŭk, adnak jon čamuści pieradumaŭ iści za hrupaj, jakaja chutka źnikła ŭ lesie. U słužbie achovy dziaržaŭnaj miažy Litvy adznačyli: fakty pierasiačeńnia žyviołami miažy ŭ Śviancianskim rajonie - nie redkaść. Niadaŭna tam byli zaŭvažanyja vosiem aviečak.
— Dla dzikich źviaroŭ paniaćcia dziaržaŭnaj miažy nie isnuje, —tłumačyć viadučy navukovy supracoŭnik Navukova-praktyčnaha centra pa bijaresursach NAN Biełarusi Ryhor Januta, - tamu jany čaściakom pieramiaščajucca z adnoj terytoryi na inšuju. A vaŭki mohuć ruchacca i pa 30 kiłamietraŭ u dzień. Što mahło prymusić vaŭkoŭ mihravać? Tamu moža być niekalki pryčyn. Mahčyma, ich adtul sahnała inšaja, bolš mocnaja zhraja źviaroŭ. Jašče adzin varyjant — žyvioły syšli ŭ pošukach ježy. Taksama važna ŭličvać čas: da siaredziny listapada macniejuć maładyja vaŭki. Jany pieramiaščajucca na novuju terytoryju i stvarajuć tam svaju hrupu.
Pa słovach viadučaha navukovaha supracoŭnika, fakty pierasiačeńnia vaŭkami dziaržmiežaŭ fiksujucca paŭsiudna. Čaściej za ŭsio - u Astravieckim i Pastaŭskim rajonach, na terytoryi Paleskaha radyjacyjna-ekałahičnaha zapaviednika i na paŭnočnym uschodzie krainy. Pracesy mihracyi adbyvajucca ŭ abodvuch napramkach, tamu nie nanosiać nijakaha škody papulacyi vaŭkoŭ ŭ Biełarusi. Nahadajem, usiaho ŭ nas ich kala paŭtary tysiačy asobin.
Kamientary