Jak žychary Jekaciarynburha vyvučajuć biełaruskuju movu
U Jekaciarynburhu ŭ piaty raz adčynić dla vučniaŭ dźviery ŭnikalnaja škoła biełaruskaj movy. Na pieršy ŭrok pryjduć nie tolki «navabrancy», ale i vypuskniki minułych hadoŭ. Dypłomy ab asvajeńni biełaruskaj movy tut atrymali ŭžo amal dva dziasiatki čałaviek.
— Škołu ja skončyła ŭžo dva hady tamu, ale ŭvieś čas ciahnie viarnucca, pahutaryć z adnadumcami, znoŭ akunucca ŭ kulturu blizkaj słavianskaj krainy, — pryznałasia žycharka Jekaciarynburha, mieniedžar Valeryja Kuźniacova.
Centram pryciahnieńnia amataraŭ i znatakoŭ biełaruskaj kultury hetaja niezvyčajnaja škoła stała vosieńniu 2013 hoda. Ideja zaradziłasia ŭ dni Fiestyvalu nacyjanalnych moŭ, jakija tradycyjna pravodziacca ŭ Jekaciarynburhu. Biełaruskaja dyjaspara pradstaviła bahata ilustravany stend, jaki raspaviadaje pra narodnyja tradycyi krainy. Małady vykładčyk jurydyčnaj akademii Alaksandr Bleščyk u biełaj ilnianoj kašuli z čyrvonym arnamientam i pendźlikami-zaviazkami prapanoŭvaŭ usim žadajučym akunucca ŭ kulturu Paleśsia. Paznać jaje z samych asnoŭ — z azbuki biełaruskaj movy.
Sam Alaksandr hety šlach pieraadoleŭ nialohka. Doŭha šukaŭ kursy, dzie možna asvoić movu, ale, jak vyśvietliłasia, u raznastajnaści moŭnych prapanoŭ biełaruskaj movy niama. Pryčym nie tolki na Urale, ale i ŭ Sibiry, i ŭ Siaredniaj pałasie Rasii. Adsutničajuć nie tolki kursy, ale navat pryvatnyja repiecitary. Pryjšłosia vyvučać movu praź interniet. Kali zrazumieŭ, što viedaŭ atrymaŭ dastatkova, kab dzialicca ź inšymi, zapuściŭ prajekt škoły. Inicyjatyvu ŭchvalili ŭ jekaciarynburhskim adździaleńni Pasolstva Biełarusi ŭ Rasii i ŭ radzie nacyjanalna-kulturnaj aŭtanomii «Biełarusy Urała».
«Na Siarednim Urale pražyvajuć amal 19 tysiač biełarusaŭ. Dyjaspara družnaja, nie zabyvaje rodnyja karani», — kaža kiraŭnik dyjaspary Vasil Azaronak.
Nievialikuju zału dla navučańnia pradstaviŭ biblijatečny centr. Nijakaj śpiecyjalnaj rekłamy prajekta nie zapuskali, usie «pieršakłaśniki» zapisalisia praz sacsietki.
Zaraz asnoŭny ruchavik prajektu — svaja staronka ŭ sacyjalnaj sietcy (Biełarusy Urała). Na joj, darečy, usie sprabujuć razmaŭlać vyklučna pa-biełarusku.
Uralcy vučać biełaruskuju nie ŭ kamiercyjnych metach: vučni chočuć pahruzicca ŭ kulturu naroda.
— Ź Biełarusi ŭsie maje karani, rodnyja, dziciačyja ŭspaminy, — kaža Maryna Hroznych. — Naradziłasia ja ŭ Śviardłoŭsku, ale maja mama rodam z Mahiloŭskaj vobłaści, u svoj čas pierabrałasia na Urał. Naturalna, adaptavalisia. Zaraz usio dobra — siabry, praca. Da svajakoŭ u Biełaruś pryjazdžaju z dačkoj pastajanna, ale razumieju: viarnucca tudy nazaŭždy naŭrad ci zmahu. A hetaja škoła dała mahčymaść za tysiačy kiłamietraŭ adčuvać radzimu ŭ sabie, akunucca ŭ jaje kulturu, znajści adnadumcaŭ.
Znajomiacca ŭ škole navat z nacyjanalnymi biełaruskimi ŭzorami. Kožny treci kupiŭ sabie vyšyvanku, kožny druhi — lniany vyšyty ručnik.
Kamientary